Cinco maxistrados da Sala do Penal do Tribunal Supremo (TS) decidiron o 29-F por unanimidade, contra do criterio da Fiscalía e seguindo o ronsel da proposta do maxistrado instrutor da chamada "Audiencia Nacional" (AN) García Castellón investigar ao president Puigdemont e ao deputado no Parlament R. Wagensberg (ERC) por presuntos delictos de terrorismo desenvolvidos en outubro de 2019 pola plataforma tecnolóxica Tsunami Democratic, que convocou diversos actos de protesta pública contra a sentenza do mesmo TS que condenara a moi graves e desaqueladas penas de cárcere ao vicepresidente Oriol Junqueras, aos consellers Rull, Turull, Romeva, Forn e consellera Bassa e á presidenta do Parlament C. Forcadell.
O TS entende de xeito excepcional o concepto legal de terrorismo vixente no Estado dende o 1 de xullo de 2015, logo da reforma do Código Penal imposta polo bipartidismo dinástico PP-PSOE. Na altura ampliouse o concepto de terrorismo ás condutas de persoas non integradas nunha organización, para abranguer aqueladamente as condutas de determinados terroristas xihadistas, na liña proposta pola UE. Mais tamén abriuse a vía para criminalizar o chamado “terrorismo de baixa intensidade” ou de rúa. Deste xeito, o TS considera agora terrorismo a protesta desenvolvida por Tsunami Democratic ao considerar que: i) se cometeron pola devandita plataforma teconolóxica, delitos de coaccións no aeroporto barcelonés de El Prat o 14 de outubro de 2019 ao dificultar determinadas saídas de vóos dende o mesmo, ao tempo que se puideron cometer delitos de lesións a respecto dalgúns policías neses feitos e nas protestas ulteriores e tamén delitos de falsificacións dos cartóns de embarcamento que posibilitaron que milleiros ingresaran no aeroporto sen voo contratado, ii) que eses delitos foron cometidos cunha finalidade de grave alteración da paz pública e iii) que os delitos son graves, porque coa cualificación que lles da a condición de terroristas en todos os casos serán sancionados por penas graves, o que non pasaría sen esa cualificación terrorista.
Mais non remata aí a desaquelada expansión xurisprudencial que do terrorismo fai o TS. Porque, recoñecendo a ausencia de acción ningunha de Puigdemont en relación cos feitos obxecto de pescudas, considera que pode ser puníbel a omisión de dar a orde de evitar estes feitos... tendo en conta o liderado que-consideran-supostamente exercía sobre a suposta organización!
A doutrina do TS banaliza o fenómeno do terrorismo, que tantas mortes e dor causou en Euskadi, na Galicia, no conxunto do Estado e na Europa democrática e ofende ás vítimas dos delictos violentos da ETA, GRAPO e do terrorismo xihadista e de extrema dereita. Vítimas que, por desgraza, saben moi ben o que é e non é terrorismo.
Mais o risco desta doutrina non remata en Puigdemont e no soberanismo catalán. Ao abeiro desta doutrina poderían alcumarse de terrorismo as recentes protestas dos agricultores en Bruxelas, París ou Zaragoza, os actos de desobediencia civil de Gandhi na India ou do arcebispo Tutu na Sudáfrica, Occupy Central en Hong Kong, Occupy Wall St. en New York ou mesmo as protestas desenvolvidas na praza do Obradoiro compostelán no decurso da visita da chanceleira alemã Angela Merkel ao entón primeiro ministro do Estado M. Rajoy (agosto 2014) . É dicir, é unha doutrina susceptíbel de limitar moi gravemente, criminalizándoo, o dereito da cidadanía á protesta.
