Torné, creador da bandeira de Nunca Máis: "A tipografía e as maiúsculas simbolizan un berro rotundo"

Como foi o proceso de deseño da bandeira de Nunca Máis?

Foi todo moi precipitado. A plataforma Nunca Máis constitúese pouco despois da catástrofe do Prestige e antes tivera lugar, o 1 de decembro, a gran manifestación nacional en Santiago de Compostela que acabou por ser histórica.

Para o deseño utilizamos unha tipografía compacta en maiúsculas, que en principio foi feita rapidamente para ir saíndo do paso. Unha vez usamos esa tipografía en cartaces e demais simboloxía, condicionounos todos os deseños futuros porque xa non se podía cambiar.

En códigos visuais, a propia tipografía, que sexa tan compacta, e as maiúsculas simbolizan un berro rotundo.

A manifestación condicionou o deseño da bandeira?

Dalgún modo si. Na manifestación (que sobrepasou todas as expectativas) vin moitas bandeiras galegas cun lazo negro ao lado. Vin tamén plásticos negros enormes que simbolizaban o chapapote. A suma destes factores fixo que nos decantaramos polo deseño que ao final fixemos.

A idea do deseño recolle o sentir xeral do pobo naquela altura, recollía as expresións feitas de forma espontánea pola xente. Creo que foi por iso que o deseño conectou e funcionou tan ben.

O propio lema tamén influíu no éxito da bandeira?

Si, o lema é en galego polo que xa denota unha definición implícita e explícita do espazo territorial onde aconteceu a traxedia. Ademais, esa era outra idea que queriamos transmitir, que Galiza tiña que estar sempre presente, non me valía unha bandeira ou un deseño en que non estivese presente a Galiza.

O deseño popularizouse dunha maneira moi notábel, a que cre que se debe?

Creo que se debe a que pode representar moitas loitas, Desde un principio, decidimos non rexistrar a bandeira para que calquera a puidese utilizar. Así, converteuse nunha bandeira do pobo, nun símbolo, non en algo puntual. 

Tamén era unha idea que tiñamos, multiplicar a bandeira e popularizala o máximo posíbel e creo que o conseguimos.

De feito podemos ver o lema e mesmo a bandeira en concentracións e manifestacións da sanidade ou outras reivindicacións.

Que podemos aprender de todo o que aconteceu co Prestige en 2002?

Vimos naquela altura unha demostración de que o pobo galego non é submiso. Nunca Máis foi todo un exemplo de autoorganización do pobo galego que denunciou o desgoberno, a falta de competencias e o desleixo cara á Galiza.

Rachamos con ese tópico que existía de que os galegos non nos mobilizabamos por nada. Démoslle todo un exemplo ao resto do mundo.