O 9 de Xaneiro de 2014 titulamos na capa do número 79 de Sermos Galiza, a primeira entrega do novo ano, cun expresivo: "2014, o ano das nacións". Foino. O ano en que o dereito a decidir -eufemismo que designa o dereito de autodeterminación- centrou a axenda política, non só no Estado español, senón no mesmo corazón dunha das primeiras potencias imperialistas, o Reino Unido. Exerceu o seu dereito a decidir Escocia e, contra a legalidade española, tamén o fixo o pobo catalán, nun proceso, o soberanista, que é chave para interpretarmos o que está a pasar no Estado.
"Cinco anos perdidos", titulamos na capa do número 86, un balanzo necesario do goberno Feijóo, goberno de recortes sociais e tamén de recortes nas liberdades: "Cargas contra a democracia" (número 88), co Parlamento secuestrado.
Chegou Maio e as urnas decidiron. O PP experimentou un retroceso eleitoral histórico na Galiza, sinal de que se desmorona o réxime, e o nacionalismo, o BNG, mantivo a representación no Parlamento de Bruxelas.
2014 foi outro mal ano para a lingua galega. Así titulamos na capa do noso número 103: "O galego, estranxeiro nas nosas aulas": 2014 non foi o ano para facer xustiza ás vítimas de Angrois: o Estado continúa sen asumir as súas responsabilidades, como enfatizamos na capa do número 105.
En Xullo o nacionalismo puxo a soberanía no horizonte e así o reflectimos na capa do número 106. A do número 112 foi un berro: "Paremos o terror machista". Un terrorismo que non cesa e ao que o poder político -espello do patriarcado- apenas empresta atención.
A foto que outros non publicaron -a do conseguidor e a cúpula do PP- foi a da capa do noso número 120: no que desvendamos a impostura de quen, presentándose como adaíl da rexeneración, é incapaz de acudir ao Parlamento para explicar a súa relación cunha figura clave nunha trama corrupta.
A capa do número 122 fecha o círculo: deciden os pobos -neste caso Catalunya- fronte ao enroque autoritario dos que teñen saudades doutros tempos, os que continúan no búnker.
Espigamos estas capas, poderían ter sido outras, en todo caso Sermos Galiza, o único semanario en lingua galega presente nos quiosques, durante estes doce meses, tomou o pulso ao país e ao mundo desde chaves galegas, alternativas e independentes. O futuro comeza mañá e aquí estaremos, modestamente, para contárvolo, coa vontade de pescudar aquilo que o poder quixese ter sempre oculto, e coa arela de que cada día a Comunidade Sermos vaia a máis.
Nota: Por suposto, tendes todos estes números, e a colección completa, ao voso dispor na nosa loxa.
