Planificación estratéxica e xestión pública

A planificación estratéxica é unha das ferramentas máis útiles e potentes que pode ter unha xestora ou dirixente dunha entidade e o seu equipo. Partindo dunha análise exhaustiva da situación na que se atopa a institución, do que a define a nivel interno –debilidades e fortalezas–, e o que a condiciona a nivel externo –ameazas e oportunidades–, visualízase o futuro que se quere atinxir. Defínense a continuación os obxectivos xerais e específicos xunto coas accións ou programas que permitirán acadalos. Finalmente, establécense uns indicadores que permiten avaliar o nivel de cumprimento dos obxectivos marcados para, de ser o caso, fixar medidas correctoras. O exercicio de prospectiva que supón imaxinar o que unha entidade quere chegar a ser, permite activar os distintos resortes que van contribuír a deseñar con éxito o camiño a percorrer, as tarefas a desenvolver e os medios cos que contar. Os cimentos non son outros que aqueles elementos estratéxicos que definen a propia entidade e que son a súa razón de ser. Combínanse así as dúas visións: a de longo prazo, de definición do horizonte; e a de curto prazo, das accións sucesivas a implementar. A utilidade da planificación permite incluso adiantarse a posibles acontecementos negativos e protexerse ante eles. Que Galiza queremos? Imaxine vostede agora que é a persoa que vai presidir o goberno da Xunta os vindeiros catro anos. E pode ademais actuar con total liberdade, xa que pode evitar chegar a acordos cos outros partidos ao non depender dos seus apoios. Que faría? Centraríase unicamente en desenvolver as súas propostas sen escoitar o que poderían achegar outros puntos de vista, ou trataría de buscar o mellor para o país e tería en conta outras posibles propostas que complementaran as súas e optimizaran os resultados? Imaxine vostede que o gañador das eleccións reúne nunha mesma sala os equipos que deseñaron os programas electorais e os asesores externos dos partidos que obtiveron representación. E comparten entre eles as análises –internas e externas– da realidade galega para elaborar un documento final que inclúa unha visión completa da mesma. Unha industria galega electrificada e ben interconectada pode beneficiarse do papel de produtor eléctrico renovable de Galiza Imaxine ademais que estes equipos, con espírito crítico e actitude construtiva, son quen de imaxinar e definir unha serie de puntos chave sobre que Galiza queremos de aquí a dez ou quince anos. E non só iso, son quen de fixar que variables se van a empregar como indicadores e que valores deben tomar estes ao longo do proceso á hora de ser avaliados e render contas. Imaxine, por último, que desas reunións entre os partidos xorde unha listaxe de accións críticas a levar a cabo para poder atinxir o obxectivo marcado. De seguro que sería algo tan disruptivo que non se chegaría a dar, pese a que posiblemente sexa o que a realidade socioeconómica necesita. Podemos coincidir, vostede e máis eu, en que cando se trata da xestión da "res pública", semella case que obrigatorio que as persoas xestoras da "cosa pública" actúen con principios de planificación estratéxica. Porén, a realidade política ofrece sensacións diversas e en moitos casos distorsionadas pola ideoloxía. A confusión e o ruído político actual conducen a que, en moitos casos, as persoas encargadas de xestionar os recursos públicos abandonen ou non asuman as súas tarefas de liderado e de planificación estratéxica. Sucédense así anuncios de decisións políticas illadas, aposta por proxectos definidos como estratéxicos, pero que non obedecen a unha estratexia clara, aplicación de políticas con efectos positivos dubidosos sobre a cidadanía, ou ausencia de liñas estratéxicas para os sectores chave. Sector enerxético Entre os sectores críticos está o enerxético. Cómpre fixar estratexias de industrialización e de electrificación da nosa economía. Unha industria galega electrificada e ben interconectada pode beneficiarse do papel de produtor eléctrico renovable de Galiza, autoabastecéndose e mellorando a súa independencia-seguridade enerxéticas. A dixitalización dos distintos sectores e a innovación precisan de redes intelixentes eléctricas e de redes de datos de calidade, que no caso galego deben ser descentralizadas para poder achegarse aos centros de produción agrarios, condicionados pola dispersión xeográfica. De aí a importancia de considerar unha aposta estratéxica os investimentos no desenvolvemento e mellora da rede eléctrica interna. Quedan catro anos por diante. Unha tarefa ilusionante. Imaxinar entre todas e todos a Galiza que vén, a que queremos ser. É unha encomenda disruptiva e xeradora de valor. Planifiquemos estratexicamente o futuro para gañalo. Galiza ben o merece.