Pouca xente, moito sol

A apertura dos espazos de traballo ao público non é ningunha novidade a día de hoxe, senón unha constante no tempo que incide na posta en valor do traballo dos outros, entre os distintos obxectivos desta actividade. É habitual escoitar expresións de menosprezo e dicires respecto ao labor que desenvolven outras persoas que non se dedican ao mesmo oficio e, normalmente, a causa é o descoñecemento. Se cada individuo tivese que enfrontarse ao día doutra traballadora aínda que fose nunha soa xornada, tal vez o seu pensamento mudaría de inmediato ao decatarse de que realmente cada ocupación comporta quefaceres merecedores de valor. O caso dos artistas de profesión tamén pasa moitas veces por esas consideracións, salvo que se considere un "xenio" (este é outro tema de reflexión) e, entón, obteña o beneplácito de toda unha comunidade que lle rende indiscutible devoción. Por extremar a escala das opinións cotiás. E é este un dos motivos polos que se organizan xornadas de portas abertas dos estudos dos artistas en numerosos lugares do planeta. Certo é quen non é ningunha novidade. Porén, é un acontecemento que debería ter un apoio máis sólido por parte das institucións, aínda que se trate dun evento de carácter minoritario na maioría dos casos. Polo menos, nalgunhas cidades. Palpable tamén é que en certas localizacións o evento adquire outras dimensións. Estudios Abertos 2024 Na cidade herculina vén de celebrarse a novena edición de 'Estudios Abertos'. O pasado sábado, os artistas abriron os seus lugares de traballo nunha xornada de dez horas para mostrar os propios espazos de creación ao público que se quixera achegar. 35 locais e 60 artistas participaron nunha nova edición de 'Estudios Abertos' na cidade da Coruña Unha semana antes, a pequena urbe ateigouse de 'mupis' con publicidade do evento e días antes, na Casa Paredes (descoñezo se nalgún sitio máis), dispuxéronse os folletos nos que viña incluída unha listaxe dos estudios participantes coas súas respectivas direccións tanto físicas como virtuais, amais da relación por local dos artistas convidados. Na traseira, un plano de situación con todas as situacións sinalizadas para non perderse no intento. Un recurso propio dos artistas desde o inicio, así como tamén o deseño da identidade do acontecemento. Espallados dentro dos lindes do concello e cunha alta concentración na zona centro, Cidade Vella e Monte Alto, os locais participantes que se sumaron ao evento acadaron a contía de 35 e os artistas que interviñeron foron máis de 60. Non é mal número, desde logo. Agora ben, faltaban moitos. Calquera que teña prestado un pouco de atención a esta cita anual, decatouse deste feito. Na súa evolución, fomos vendo a paulatina retirada de moitos artistas consolidados. Os que quedan dos inicios cada vez son menos. Que é realmente o que está a suceder? Pois ben, a iniciativa que xurdiu na cidade da Coruña, despois de comprobado o bo funcionamento noutros lugares do acontecemento, leva o selo dos artistas de profesión. Iniciada por eles mesmos derivou na xestión da mesma por parte do Concello co paso dos anos por falta de tempo dos propios creadores de darlle vida e facer posible unha cita tan especial e chea de satisfacción ao atopar que non son tan poucos os interesados nesta devandita arte contemporánea. Porque abrir as portas durante dez pouco valoradas horas un día ao ano soporta o traballo de moitos meses para facelo posible. E os concellos non están polo labor de prestarlle moita atención, salvo a debida. Coleccionismo discreto Falta 'comisariado' en 'Estudios Abertos' e non será porque na Galiza non teñamos profesionais que se dediquen a isto. É máis, temos moitos e, para non variar, parte deles traballando fóra dos nosos termos. Este sábado o que se amosou foi unha amalgama pouco coherente. Penso que é necesario este labor se queremos que esta proposta siga crecendo e que a arte contemporánea adquira o valor que merece, sen abafallar ningún traballo que creo excepcional. Á parte disto, dúas consideracións máis. Patrocinios, poucos. 'Bonilla a la vista', unha aposta polo pulo do seu lugar. Nada máis. Sobre a cuestión das vendas, seguimos sen ter ese 'novo coleccionismo' tan chameante noutros sitios. Facendo unha media desde os comentarios dos propios artistas, os resultados non son un aliciente, pero iso é o que din. Esperemos que sexa algo máis esperanzador nun futuro próximo. Alá polo 2016 daba inicio a primeira edición de 'Estudios Abertos' da man de Jano Muñoz. Formaban parte do elenco Manuel Vilariño ou Correa Corredoira. Este ano... pouca xente, moito sol.