Chega o inverno, chega o Nadal

Aínda quedan unhas semanas para que chegue o inverno, pero sentimos que está aí. Os derradeiros días de novembro así nolo indican. Parece que xa non sabemos estar sen un ‘Black Friday’ ou un ‘Blue Monday’, días tan habituais hoxe. Días para fomentar o consumo polas ofertas especiais que propoñen, xa non as grandes cadeas, se non calquera comercio que se vexa involucrado no márketing actual, é dicir, practicamente a maioría. Os que non o fan, son pequenos redutos que seguen existindo desde a súa idiosincrasia sen ánimo de querer perdela para adaptarse aos tempos. A beleza de vivir Estes últimos días do mes de novembro son un anticipo ao mes que finaliza o ano, decembro. Decembro é un mes atípico. A ponte da Constitución invita ao tempo libre, ao gozo, ás compras, a xestionar unhas festas típicas. Chega o Nadal. E o Nadal xa non só é aquel tempo de familiaridade e de recollemento, son días nos que andamos a correr buscando os agasallos perfectos ou facendo as compras que cada un de nós estime máis oportunas. O sentimento que antes producían estas datas, penso que se perde. Séguense emitindo as películas clásicas nestas datas, pero penso que se alguén as ve, xa non pensa o que se pensaba antes ou nin as ve. É como se non foramos receptivos ao antigo ou que o que o vemos carece de significado. Vivimos tan alleos a todo que non somos capaces de reflexionar sobre ao que estamos expostos. En ‘Qué bello es vivir’, o protagonista enfróntase a unha situación constante de facer o ‘ben’ que o leva a sentir incomprensión completa por non saber ser esa outra persoa a quen non lle importa nada. Se ben é certo que ten un ‘final feliz’, a película de Frank Capra comporta a exemplaridade dunha sensibilidade especial e tan importante que é difícil de entender a día de hoxe pois parece que se nos esquecen eses valores. Non é habitual encontrarnos con persoas de tal talante pola vida adiante. A ninguén parece importarlle os outros e imos a un ritmo cada vez máis frenético sen motivo algún que nos leva a non ser capaces de pensar con claridade nin ter un momento tranquilo. A singularidade actual do Nadal Comerciantes, vendedores, hostaleiros, provedores, transportistas... todos fan as súas previsións co ánimo de que sexa un bo fin de ano economicamente. O traballo multiplícase, contrátase persoal de reforzo, os horarios modifícanse para deixar máis marxe á xente que non ten outros momentos para facer as últimas compras antes do día 25 ou do día de reis. O frío destas datas fainos pensar en que ao mellor non temos nin con que quentarnos Estrés por parte dos empresarios, por parte dos traballadores, por parte dos usuarios tamén. As furgonetas van dun lado para outro, as mercancías trasládanse dun lado para outro cunha velocidade non habitual. Todo para que os negocios teñan todo preparado para un mes sen descanso. Os escaparates locen luces e decoración da época, os tons vermellos, verdes, dourados e prateados sinalizan que xa chegou esta época festiva. A isto únense as inauguracións dos alumeados nas cidades con máis poboación. O alumeado vigués hai anos que causa sensación e a xente desprázase ata a cidade olívica para pasear entre tantos quilómetros de luces artificiais mentres deixan os seus aforros nesas tendas tan ben montadas. Todo o escenario está especificamente preparado para iso. Os nenos, mentres tanto, gozan das atraccións, das luces, das alucinantes figuras de Papa Noel, dos renos, dos reis, dun escenario que parece de película norteamericana, que non galega. Xa van rumbo a converterse nesas persoas que desexan que chegue o día para ver eses regalos tan ansiados e que custan o lombo desas outras das que son dependentes. Co paso do tempo, serán eles mesmos os que vaian facer esas compras para seguir un costume que para eles se converte en tradición e do que non saben escapar, mentres as tradicións de antes quedan relegadas a un segundo plano. Si, perdemos os valores pouco a pouco en favor do valor de consumo, do valor do tanxible para esquecer ese outro sentimento de paz, tranquilidade e recollemento. Farturas e agasallos. O frío inverno Hai unha mestura de tradicións relixiosas e pagás desde hai moito tempo, pero penso que o máis interesante destas datas tería que ser a familia, os amigos, as persoas ao noso redor ás que queremos. O resto non debería de importar, independentemente da súa orixe e significación. Os anuncios da ‘Lotaría Nacional’ están fundamentados neses valores de apoio incondicional, nesa idea de compartir o pouco que teñas con outros que non poidan nin ter a metade ou nin sequera nada. O caso é que non se fai e o frío destas datas fainos pensar en que ao mellor non temos nin con que quentarnos. Chega decembro e o inverno con el.