Xustiza

Enésimo golpe xudicial á política eólica da Xunta: o TSXG suspende cautelarmente o parque Campo das Rosas

Parque eólico de Naturgy. (Foto: Nós Diario)
O proxecto, promovido por Naturgy, afectaría os concellos da Estrada, Campo Lameiro e Cercedo-Cotobade. O auto non é firme, pois cabe presentar recurso.

O Tribunal Superior de Xustiza da Galiza (TSXG) acordou suspender cautelarmente a execución do acordo da Xunta que outorgou á promotora do parque eólico Campo das Rosas, de Naturgy Renovables SLU, as autorizacións administrativas previa e de construción, á vez que declarou a utilidade pública das instalacións, situadas nos termos municipais da Estrada, Campo Lameiro e Cercedo-Cotobade, e a súa compatibilidade con aproveitamentos forestais.

A sección terceira da Sala do Contencioso-administrativo do alto tribunal galego, que acolleu a solicitude de Ecoloxistas en Acción Galiza, basea a suspensión cautelar no fumus boni iuris (aparencia de bo dereito), unha figura xurídica que se refire á aparencia ou probabilidade de que unha acción legal teña un fundamento xurídico válido. Os maxistrados explican que, aínda que nesta fase do procedemento só poden manifestarse sobre a suspensión cautelar, non sobre o fondo do asunto, xa se pronunciaron noutras ocasións sobre a pretensión que presumen que se exporá na demanda —a existencia de simultaneidade entre o requirimento dos informes sectoriais do parque e o trámite de información pública e o prazo deste—.

O auto explica que a propia Sala, en pronunciamentos anteriores, xa advertira sobre a prevalencia do Dereito da Unión Europea e a incidencia que sobre o trámite de información pública teñen os prazos e a disposición efectiva previa —e non simultánea— dos informes sectoriais. Esas sentenzas anteriores (PO 7196/2020 e PO 7419/2020), emitidas en xaneiro de 2022, foron recorridas ante o Tribunal Supremo. O alto tribunal deberá, polo tanto, determinar se os informes sectoriais que se requiran para tramitar un procedemento de avaliación do impacto ambiental deben solicitarse antes de someterse o proxecto ao trámite de información pública ou, pola contra, se debe facerse de forma simultánea.

A sección terceira da Sala do Contencioso-administrativo do TSXG recalca no auto que está de acordo co letrado da Xunta en esperar a que se pronuncie o Tribunal Supremo sobre ese extremo, algo que indica que constitúe un argumento máis para apreciar o fumus boni iuris que ampara a suspensión do parque eólico Campo das Rosas. Así, os xuíces lembran que o Tribunal Constitucional declarou en varias sentenzas que "até que non se tome a decisión ao respecto polo tribunal competente, o acto non pode ser executado pola administración".

O TSXG rexeitou amparar a suspensión no periculum in moura —perda da finalidade lexítima do recurso— ou na prevalencia do interese xeral sobre o particular da promotora, tal e como defendía a asociación ecoloxista. "Non observou esta Sala o dano ambiental e a diversas especies de flora e fauna a que se refire o letrado da asociación ecolóxica", explica o TSXG, á vez que sinala que, neste caso, se acreditou o interese xeral que para o sistema eléctrico ten a execución e funcionamento do parque eólico, pois a Xunta declarou a súa utilidade pública a efectos expropiatorios pola vía de urxencia. O auto non é firme, pois cabe presentar recurso.

Voto particular

Dos cinco maxistrados e maxistradas que forman a Sala, catro subscriben a suspensión cautelar, mentres que unha das maxistradas emitiu un voto particular, no que subliña, respecto ao fumus boni iuris, que "o xuízo sobre a conformidade ou non a dereito do acto administrativo impugnado é alleo ao contido propio dunha medida cautelar".

Ademais, nunha rectificación ao seu voto particular, engade que "o auto da maioría confunde medida procesual e fumus boni iuris", á vez que engade que "se trata dunha peza separada de medidas cautelares; dunha medida cautelar formulada no escrito de interposición do recurso; e dun proceso principal no que aínda non se presentou demanda —nin contestación—", polo que entende que “non cabería apreciar identidade xurídica substancial coa cuestión debatida porque non hai obxecto do proceso delimitado”.