A Galiza reduciu en 9,06 millóns de euros o diñeiro destinado a rendas mínimas de inserción após a implantación do ingreso mínimo vital (IMV), de modo que pasou de 53,04 millóns en 2020 a 43,98 millóns en 2021, o que representa unha caída de 17%, por riba da media, segundo un informe da Asociación de Directoras e Xerentes de Servizos Sociais.
En canto ao número de persoas perceptoras, na Galiza pasou de 22.337 en 2020 a 20.313 en 2021, isto é, unha caída de 9%, con 2.024 beneficiarios e bneficiarias menos.
Pola súa parte, a porcentaxe que supón a contía media das rendas mínimas de inserción na Galiza situar en 11,76% da renda media por fogar galego, fronte ao 15,89% da media.
En concreto, a renda media por fogar no país son 32.563 euros e o gasto por titular da renda mínima de inserción, 3.829,91 euros (ese 11,76%).
En conxunto, as comunidades diminuíron en 247 millóns de euros, de 1.969.201.830 euros en 2020 a 1.721.795.742 euros en 2021, o que supón unha redución de 13%, segundo o mencionado informe.
A análise revela que algunhas comunidades, como Castela-A Mancha, Madrid, Castela e León, Aragón e Estremadura, reduciron os seus orzamentos en torno a 50% ou máis.
No entanto, algunhas delas destinaron o "aforro" que supuxo o IMV, a programas de inclusión social ou a outras políticas sociais, como Castela e León e Madrid, mentres que noutras supuxo "sen máis" unha redución do seu gasto social, nun ano marcado pola crise sanitaria e social.
Ademais, o informe sinala que o número de beneficiarios das Rendas Mínimas de Inserción reduciuse en 150.000 persoas en 2021 respecto de 2020. Así, a asociación denuncia que "só" 7,1% dá poboación que vive baixo ou limiar da pobreza no Estado (645.317 persoas) benefíciase destas rendas.
En Nafarroa e Euskadi destacan as elevadas porcentaxes de beneficiarios respecto dá súa poboación baixo o limiar da pobreza, 75,8% en Navarra e 55,8% no País Vasco.
Para a Asociación de Directoras e Xerentes de Servizos Sociais, estes datos poñen de manifesto que "moitas comunidades desmantelaron ou están a desmantelar o seu sistema de protección ás persoas e familias en situacións de exclusión social" que, segundo avisan, "non é o mesmo que pobreza", pois non só se refire a carencia material senón á acumulación de vulnerabilidades e á imposibilidade de saír sen apoios dá devandita situación.
