A ONU advirte dunha crise humanitaria de "proporcións épicas" no Sudán

A guerra civil que comezou o 15 de abril no Sudán entre as Forzas Armadas e o grupo paramilitar Forzas de Apoio Rápido (RSF) “está a alimentar unha emerxencia humanitaria de proporcións épicas”, destacou a sexta feira Martin Griffiths, subsecretario xeral de Asuntos Humanitarios e coordinador de Axuda de Emerxencia da Organización das Nacións Unidas (ONU). “Centos de milleiros de crianzas están gravemente desnutridas e corren un risco inminente de morte se non se lles trata”, reiterou, reclamando á comunidade internacional que “responda coa urxencia que merece esta crise”. Nese sentido, alertou de que a guerra e todo o que implica, a fame, as doenzas ou os desprazamentos masivos, “agora ameaza con consumir todo o país” e deixar unha “xeración perdida”, nun conflito que provocará un impacto máis “devastador” a medida que se estenda no tempo. Griffiths informou de que en lugares como Kadugli, a capital do Estado de Kordofán do Sur, “as reservas de alimentos esgotáronse por completo, xa que os enfrontamentos e os bloqueos de estradas impiden que os traballadores humanitarios cheguen aos famentos”. Perante esta situación, nunha zona que ao inicio das hostilidades non se vira afectada, subliñou que “a humanidade debe prevalecer. Os civís precisan asistencia agora mesmo, os traballadores humanitarios precisan acceso e fondos para entregala”. O Alto comisionado da ONU para os Dereitos Humanos, Volker Türk, cifra en máis de 4.000 o número de mortes no conflito, mais mantén que o número real é moi probabelmente moito maior pola dificultade da verificación durante os combates. Ao tempo, unha estimación conservadora do proxecto Armed Conflict Location &amp; Event Data incrementa os decesos a case 5.000. 20 millóns de persoas con fame No Sudán, 20,3 millóns de persoas, máis de 40% da poboación, está a sufrir altos niveis de inseguridade alimentaria aguda, case o dobre que hai un ano, e 14 millóns de crianzas necesitan axuda humanitaria de forma urxente. Máis de nove millóns de nenas e nenos non teñen acceso a auga potábel, segundo os datos da ONU. Neste contexto, arredor de 500 crianzas morreron de fame desde o comezo da guerra, indicou Save The Children. Nestes catro meses, 4,6 millóns de persoas fuxiron dos seus fogares, máis de tres millóns dentro do territorio sudanés e o resto aos países veciños, entre elas case un millón de refuxiadas e solicitantes de asilo doutros países que foran acollidos polo Sudán. Tanto a ONU como entidades en defensa dos dereitos humanos denunciaron que as mulleres e nenas están a padecer especialmente a guerra, cun aumento da violencia sexual contra elas, incluíndo reportes de violacións de nenas de 12 anos, que apuntan en boa parte dos casos cara ás RSF. Todo isto no marco da conversión de cidades como Khartún, a capital e xunta Darfur o lugar onde se concentraron a maioría dos combates do conflito, en zonas de guerra, con máis de dous terzos dos centros hospitalarios fechados ou destruídos, múltiples bombardeos contra áreas civís e un control absoluto de cada bando no territorio que domina. “Moitos civís morreron na zona de Khartún por resistirse aos intentos das RSF de saquear as súas casas ou violar as mulleres da familia”, detallou Türk. Na urbe só fica a metade da poboación que residía antes da guerra, “moitos dos que quedan atrás son anciáns e persoas con diversidade funcional” ou “aqueles que non teñen familiares nin amigos noutro lugar ao que ir”, recolle The Guardian, que traslada que “os alugueiros nas zonas máis seguras do país disparáronse”. Residentes da área metropolitana sostiveron tamén que é “demasiado perigoso viaxar”, “con informes de persoas de certos grupos étnicos que foron atacadas ou detidas polo Exército e a Policía secreta”. A pesar diso, é Darfur, no suroeste sudanés, o punto principal no que a guerra civil se transformou nun conflito de “dimensión étnica” para a ONU, recuperando a lembranza do conflito de case dúas décadas entre as milicias árabes e grupos das comunidades nilo-saharianas. As RSF, que teñen na rexión o seu principal bastión na guerra civil, naceron precisamente da unificación de varios grupos armados árabes co apoio do deposto Omar al Bashir. O asasinato do gobernador de Darfur Oeste presuntamente a mans das RSF, despois de denunciar os asasinatos en masa que estaban a desenvolver os paramilitares co apoio de aliados árabes, puxo de manifesto esta situación, confirmada co descubrimento por parte da Oficina de Dereitos Humanos da ONU dunha fosa común con cando menos 87 corpos sen vida en el Geneina, a capital de Darfur Oeste. Estas persoas, todas da comunidade masalit, foran asasinadas polas RSF. Malia as demandas da ONU para pór fin á violencia étnica, Marcelin Ridja, director rexional de emerxencias do Comité Internacional de Rescate, revelou que corroboraron a existencia de “decenas” de fosas comúns con máis de mil cadáveres en Darfur Oeste, “unha atrocidade que representa un dos episodios de violencia máis sanguentos na historia da rexión”. Exipto impulsa unha saída diplomática á guerra civil Arabia Saudita intentou mediar desde o comezo da guerra civil impulsando conversas entre as partes en Jeddah co fin en primeira instancia de garantir o acceso de axuda humanitaria. Isto levou a múltiples altos o fogo mais cun baixo grao de cumprimento por parte de ambos os dous bandos, acabando por suspenderse as conversas coa retirada das negociacións da delegación do Exército sudanés. Neste momento, é O Cairo quen fomenta unha plataforma para que os países veciños coordinen os intentos de mediación no Sudán. Neste marco, o líder das Forzas Armadas, Abdel Fattah al Burhan, iniciou a sexta feira unha xira rexional que incluirá visitas a Exipto e Arabia Saudita para “explorar vías para resolver o conflito armado”, recalcaron fontes citadas polo Sudan Tribune. A visita chega cando os militares controlan boa parte do territorio, mais as RSF anunciaron avances na contorna da capital. En 2021, o Exército e as RSF deron un golpe de Estado no Sudán e expulsaron os membros civís do Goberno de transición que se estabelecera coa saída do poder de al Bashir, forzada por protestas masivas da poboación. O pacto para recuperar a transición democrática fixaba que o grupo paramilitar se integraría nas Forzas Armadas.