O cumio de agricultura da UE pide intensificar a produción de alimentos

A Reunión Informal de Ministras e Ministros de Agricultura da Unión Europea (UE) que tivo lugar en Córdoba (Andalucía) desde o domingo rematou onte na cidade andaluza cun chamamento a mellorar a resposta ante a seca e a seguridade alimentaria nun momento tan delicado a nivel mundial. O ministro español de Agricultura, Pesca e Alimentación en funcións, Luis Planas, defendeu a adopción de medidas que “neste momento de emerxencia climática” vaian en consonancia co que denominou a “chave”: incrementar a produción, sen desbotar mesmo a entrada no Estado de produtos a partir de tratados de libre comercio. Ecoloxía versus agricultura “Non cabe a sustentabilidade, se non hai rendibilidade", aseguraba ante a prensa, "hai que incrementar a produtividade da produción agroalimentaria precisamente para que a renda dos agricultores e gandeiros, e en xeral, o modo de vida do medio rural poida manterse e mellorarse", engadía o responsábel estatal. Por último, e na mesma liña, tratáronse as "novas técnicas de edición xenómica (NTX transxénicos)" ante as que "a actitude dos ministros, de Presidencia e a Comisión, despois da proposta de regulamento que se efectuou en xullo, é que se faga dunha forma absolutamente transparente e con absolutas garantías para que esta produción vexetal, tanto de sementes como de plantas, redunde en beneficio da produción alimentaria". Ministros de Agricultura e Pesca da UE acusan Bruxelas de "condenar" a pesca de arrastre A seca tamén afecta O eixo central do cumio centraba os seus debates no cambio climático en xeral e na seca en particular. En opinión do coordinador de sectores gandeiros da Federación Rural Galega (Fruga), Elías Somoza, é necesaria unha Política Agraria Común (PAC) “baseada na terra” que considere que “se hai períodos malos veñen para todas e todos”. Somoza apunta a Nós Diario que o clima actual “afecta moito, por exemplo, á gandaría extensiva, agora que se está recollendo o millo forraxeiro que sufriu pola falta de auga”. Tamén neste tema a Fruga aposta por que a Unión Europea “teña en conta a idiosincrasia de cada nación, non é igual unha PAC aplicada á Galiza que unha aplicada a Castela ou Andalucía”. 2011-2020: Umha década perdida para a agricultura galega O mundo ao revés O membro da executiva da coordinadora labrega galega e do Sindicato Labrego Galego (SLG), Xosé Ramón Cendán, lembra a Nós Diario que a destes fías foi “unha reunión informal que fechará os seus acordos, posteriormente, nunha reunión formal”. Porén, cualifica as medidas acordadas como propias “do mundo ao revés”, que traerán “máis problemas climáticos”. Apunta como un problema “os novos transxénicos que pretenden preparar para a seca mais, e se logo chove?”, pregúntase, “sen esquecer que lle meten máis veleno á terra”, engade. Cendán cre que seguirán perdendo “as pequenas explotacións familiares que o fan ben e beneficiando a grande agroindustria que mata o mundo rural e a viabilidade do seu futuro”. Sobre este tema pon como exemplo na Galiza “o de SurExport, un modelo de escravitude que procura máis produción pero contamina e non respecta os dereitos humanos”. O secretario de gandaría da Unión de Pequenos Agricultores (UPA), Román Santalla, sinala a Nós Diario que, malia ser informal, o cumio leva "temas de calado" que nos afectan. "Tivemos secas moi importantes nos últimos anos polo que eu aposto por crear axudas especiais polos danos". Porén, critica que poñan "problemas burocráticos" que fan que moitas explotacións abandonen" a actividade. Multan varias industrias por irregularidades nos contratos de compravenda de leite O libre comercio En relación aos tratados de libre comercio, para a Fruga o que fan é “consolidar unha agricultura con vocación exportadora das grandes potencias” que levan implícitas “a destrución da agricultura”, como consecuencia da “imposibilidade de competir en temas de prezo”. Pon como exemplo o tratado de libre comercio de América do Norte (Nafta) vixente até 2020 entre México, os Estados Unidos de América (EUA) e o Canadá. “Queimaron a agricultura mexicana e agora teñen que mercar o leite e a carne aos EUA ao prezo que a estes últimos les interesa”, sinala Somoza, “polo que, ademais prexudica ao propio consumidor”, engade. Desde este sindicato alertan que é unha situación que xa se dá agora coa entrada de produtos da propia UE. “Entra leite de Francia que, cando se destrúa a produción aquí, porá os seus prezos”. Tamén para Santalla é "inxusto" o trato que se lle dá ás explotacións agrogandeiras da Galiza "con mil e unha obrigas, cando non ocorre así para as que veñen de fóra". Desde o SLG, a entrada de produtos foráneos implica “que cheguen realizados noutras condicións, o que sería unha competencia desleal para as fincas labregas”. Cendán lembra que a maior repercusión negativa para a Galiza “viría da carne, sobre todo do Mercado Común do Sur de América (Mercosur), que entraría máis barata cando se rebaixen os aranceis”. O Ministerio de Agricultura quere controlar o benestar animal Aposta polos transxénicos Non era a primeira vez que na UE se fala de empregar novas técnicas de edición xenómica para lograr cultivos máis resistentes ás pragas. Agora, coas circunstancias climatolóxicas adversas que lastran a produtividade do agro, a idea é conseguir colleitas máis resistentes á seca. En palabras do ministro Luis Planas, con este reunión en Córdoba haberá “un antes e un despois" para os 27 Estados membros no seu impulso. Planas insistiu ao remate da xuntanza en que o obxectivo é que as conclusións finais estean redactadas antes do final de ano, aínda que admite que hai dificultades no camiño. Sementar, sementarei variedades do país Entre as “bondades” destas novas técnicas estaría o feito de acurtar os procesos para obter variedades vexetais e deixar de agardar de dez a doce anos para o seu desenvolvemento como acontece agora. Ademais, contan con abaratar os custos en comparación cos métodos convencionais. A proposta, nesta xuntanza, é que as novas variedades teñan tamén a capacidade de adaptación precisa ás novas condicións climáticas derivadas do quecemento global, particularmente ás condicións de seca, ou que sexan máis resistentes ás pragas e enfermidades e necesiten menos produtos fitosanitarios.