Grandes concertos, pequenos escenarios

Pasaron xa varios anos desde que no panorama musical galego comezaron a emerxer con forza novos artistas que, coas súas propostas frescas e renovadoras, estaban a pór unha nova folla ao legado da música tradicional galega conectando de novo coa xente moza. Hoxe en día, eses músicos xa non son simplemente promesas, senón nomes consolidados que deixan unha importante pegada na escena musical contemporánea. O mellor exemplo desta consolidación atópase nas súas presentacións en directo e na elevada demanda de entradas nos recentes concertos de artistas como Tanxugueiras ou Fillas de Cassandra, que deixaron claro que o público galego abraza cada vez con máis entusiasmo a súa proposta sonora. Reinvención da música tradicional Tanxugueiras, o grupo formado por Aida Tarrío, Olaia Maneiro e Sabela Maneiro, puxeron fin á xira do seu primeiro disco cun estrondoso concerto no Coliseum da Coruña a finais do ano pasado. O recinto, con capacidade para 8.500 persoas, quedou pequeno ante a fervente acollida do público, esgotando todas as entradas dispoñibles, evidenciando o éxito da súa proposta musical, que fusiona elementos tradicionais coa frescura da contemporaneidade, mais tamén a consolidación do seu lugar na escena musical galega. Recentemente, os fans da música galega tamén encheron o hall do Auditorio Mar de Vigo para dar a benvida á xira "Últimas Dionisíacas" das Fillas de Cassandra. O dúo conformado por María SOA e Sara Faro esgotou as 1.400 entradas dispoñibles en menos de 10 días. Un rápido sold out que non só subliña a capacidade das Fillas de Cassandra para conectar co público e crear expectación arredor da súa proposta senón que a nova música tradicional ten capacidade de mobilización máis alá do tirón das Tanxugueiras e a súa exposición mesmo internacional coa súa candidatura para tratar de participar no festival Eurovisión. A falta de espazos non só limita a experiencia para asistentes e artistas, tamén dificulta a expansión do fenómeno musical galego Este fenómeno non é casualidade, senón o resultado dun esforzo continuo por parte destas artistas por revitalizar e reinventar a música tradicional galega desde os últimos anos. A fusión de elementos do pasado coa modernidade, a reinvención de instrumentos tradicionais e a incorporación de novas linguaxes sonoras contribuíron á creación dunha proposta musical atractiva para diferentes xeracións de público. Con todo, esta tendencia á alza está a amosar algunhas das dificultades que afrontan os artistas galegos á hora de crecer, especialmente de cara a presentarse en directo: os aforamentos das salas e a necesidade de espazos intermedios entre os pequenos locais de concertos e os grandes teatros. O auxe da música en galego está a xerar unha demanda crecente de espazos que poidan albergar a estes talentos consolidados, sen caer na necesidade de recorrer a estadios ou recintos de grandes capacidades, como o Coliseum da Coruña, ao alcance de moi poucos e para ocasións especiais. Oferta sen espazos A Sala Capitol de Santiago, cun aforo moito menor, queda xa moi pequena para grupos como Tanxugueiras ou Fillas de Cassandra, evidenciando a necesidade de contar con recintos intermedios que poidan acoller a esa crecente demanda de público. O Mar de Vigo, cunha capacidade de perto de 1.500 persoas, é un paso alá, pero o abismo que hai antes de chegar a recintos como o Coliseum fai que exista un baleiro notable no panorama de concertos galegos. Non hai espazos que ofrezan unha acústica profesional e que sexan axeitados para un concerto de tamaño intermedio, deixando a elección entre salas pequenas ou grandes estadios. Vigo, en particular, enfronta este problema de forma acentuada. Unha das únicas salas coa calidade acústica necesaria e un aforamento intermedio en Galicia é a Pelícano da Coruña, pero incluso esta queda pequena para satisfacer a demanda de público que buscan estes grupos consolidados. Vigo pasa directamente de salas pequenas de moito menos de 800 persoas directamente ao Mar de Vigo, sen opcións intermedias que poidan ofrecer unha experiencia musical de calidade sen recorrer a recintos de gran capacidade como Castrelos. Esta falta de espazos non só limita a experiencia para asistentes e artistas, senón que tamén dificulta a expansión e consolidación do fenómeno musical galego. Sen espazos intermedios, moitos artistas e público poderían ver reducida a súa oferta de lugares onde desfrutar e compartir a riqueza da música galega contemporánea. Trátase dun problema que debería chamar a atención de autoridades e promotores culturais para tomar en consideración, aínda que atopar solucións non será unha tarefa sinxela.