Tan rompedora como esquiva ante as obrigas sociais do mundo literario, Lupe Gómez levaba sen publicar desde 2010 ('A grafía dos mapas', Toxosoutos). E a súa nova achega vén definida así polo seu editor, Antón Lopo: "Despois de 'Camuflaxe' ninguén seguirá sendo igual, nin as persoas que o lean nin a propia autora, que pare ante os nosos ollos un becerro co seu corazón de sangue vermello".
Antón Lopo: "Despois de 'Camuflaxe' ninguén seguirá sendo igual, nin as persoas que o lean nin a propia autora, que pare ante os nosos ollos un becerro co seu corazón de sangue vermello".
Lupe Gómez (Fisteus 1972) revelouse a mediados dos anos noventa con 'Pornografía', un libro que rompeu os corsés líricos e abriu unha exploración onde o sexo e a mística falan a mesma lingua. Desde entón, con títulos como 'Fisteus era un mundo' ou 'O útero dos cabalo's, a súa paixón literaria expandiuse a través de xéneros, soportes e idiomas, até ser unha das autoras máis traducidas e admiradas do país. Xornalista de profesión, crítica teatral, entrevistadora lúcida, dramaturga personalísima e recitadora de forza tectónica, Lupe Gómez é desde hai algún tempo lectora litúrxica da catedral compostelá. A súa obra sérvelle de inspiración a Amancio Prada para o seu novo traballo musical.
Desde Chan da Pólvora explican que esta nova obra "xorde como unha urxencia existencial e literaria que Lupe Gómez sente ao morrer a súa nai, no ano 2013. Porén, o libro non tarda en sobrepoñerse á elexía persoal e transfórmase nunha crónica reveladora e íntima sobre a extinción cultural e física dunha comunidade. Sen perder a corpulencia do seu verso violento e, ao tempo, fráxil, Lupe Gómez ensaia neste poemario novas formas de enerxía silenciosa, abrindo campos expresivos ata agora inéditos nela".
