Cun certo carácter de urxencia, dados os acontecementos que se desenvolven na miña amada patria, Venezuela, diríxome ás persoas, grupos, sectores, movementos sociais, partidos e sindicatos da esquerda de Galicia na súa diversidade. E máis aló da esquerda, a todos os comprometidos coa democracia e a paz, cun abrazo bolivariano para todas e todos, esperando que lean con coidado as miñas palabras, que están escritas, como di un bolero latinoamericano, “con tinta sangre del corazón”.
Atrévome a facelo desde a miña condición de galego de orixe. Ser fillo de dúas terras, espiritualmente falando, creo que é unha bendición que deume a vida. A mesma vida que me fixo entender que a inxustiza existe, que a opresión e a exclusión existen, e que teñen as súas causas estruturais. E que de acordo con elas, en defensa das condicións que permiten esa opresión, tanto o imperialismo como o fascismo nas súas distintas expresións, son factores reais que xogan duro no mundo contemporáneo, particularmente en Occidente. Están alí, como o famoso dinosauro. Ás veces actuando en directo, e outras a través de múltiples factores de poder que controlan, aínda que cada vez máis ao descuberto
E cando chega o momento decisivo, no seu deseño da crise, xa sabemos que a dereita mata. Cando cre que chegou a súa hora, actúa sen contemplacións e mata. E destrúe. A verdadeira dereita, a que responde aos grandes intereses do capital e do bloque hexemónico que lle dá soporte. E se non revivamos a nosa propia memoria histórica, fagamos unha viaxe imaxinaria polas cunetas, e os xuízos sumarísimos, e revisemos unha vez máis os tres álbums de Castelao sobre o abatemento da vontade política dun pobo.
Cun certo carácter de urxencia, dados os acontecementos que se desenvolven na miña amada patria, Venezuela, diríxome ás persoas, grupos, sectores, movementos sociais, partidos e sindicatos da esquerda de Galicia na súa diversidade
![Publicidade 195634]()
A dereita como brazo político executa. E o imperio decide e move as pezas de acordo á “orde imperial” establecida que lle interesa manter. Organiza golpes de estado, asasina dirixentes, derroca gobernos, invade países ou os desfai, curiosamente en nome da liberdade. E máis cando se sabe a si mesmo en decadencia inevitable, e necesita marcar o que considera territorio propio, de acordo ao seu “destino manifesto”. Move todos os seus instrumentos de poder, financeiros, bélicos, diplomáticos, mediáticos, para asegurar o seu dominio por un tempo máis. Un tempo, cuxa duración definitiva, se máis longo ou máis curto, dependerá de pobos como o venezolano, como o boliviano, como o cubano, que decidiron facerse donos do seu propio futuro. E dependerá tamén de nós mesmos, onde queira que esteamos, porque a confrontación é global.
A dereita como brazo político executa. E o imperio decide e move as pezas de acordo á “orde imperial” establecida que lle interesa manter
Non é a miña intención ser alarmista, pero o imperio existe, e non haberá lugar algún no planeta onde esa existencia non se faga presente, tal como agora estase evidenciado crudamente en Venezuela. Alí os Estados Unidos de América do Norte, coa actuación coordinada doutros gobernos sumisos do Continente, están a promover descaradamente un golpe de estado, para derrocar un goberno lexítimo, elixido democraticamente. Nun país digno e independente, onde o pobo fíxose goberno cun proxecto propio que non segue o xogo imperial. Pero ademais, como se sabe, con inmensas riquezas naturais apetecidas polo Imperio.
As consecuencias do devandito acto de agresión gringa son inimaxinables, porque que nin o pobo venezolano nin o seu lexítimo goberno van renunciar ao seu proxecto de transformación profunda. Este é un dato constatable da realidade.
Dado que as circunstancias, aínda que terxiversadas polos medios, son coñecidas no seo da esquerda, non vou abundar sobre elas. Pero o que, sí, desexo, o cal é o motivo desta comunicación, é pedir, xunto á comprensión do proceso bolivariano, a solidariedade activa con Venezuela, co seu goberno revolucionario, co seu pobo que ten todo o dereito a seguir exercendo plenamente a súa soberanía.
Non esquezamos aquelas palabras de Blas de Otero que lle oímos tantas veces ao gran Paco Ibáñez: “Vendrán por ti, por mí, por todos, y también por ti”. É iso é o que sucederá se non o impedimos. Pois se cae Venezuela, digo, é un dicir…
