Persoal do Grupo Galego de Investigacións Oncolóxicas do CiMUS da Universidade de Santiago de Compostela (USC) vén de publicar na revista científica Advanced Functional Materials o seu último traballo, no que lograron "caracterizar as accións biolóxicas dunha nova molécula sintetizada polo grupo Nanomag do iMATUS (USC)", a Ag5. Este grupo está liderado por Fernando Domínguez e Arturo López Quintela.
"Estudamos unha molécula de cinco átomos de prata, denominada Ag5, que causa a morte da célula dependendo do estado do metabolismo enerxético celular", relata Vanesa Porto, unha das asinantes deste estudo —impulsado por un consorcio internacional liderado pola USC—, que demostra a "eficacia terapéutica" de Ag5 en animais de experimentación.
Mais, por que supón isto un achado importante? Porto explícao: "Nas células normais do organismo existe un equilibrio entre os oxidantes e antioxidantes celulares que é fundamental para manter as funcións e supervivencia; as alteracións neste balance provocarían a morte celular. Porén, as células tumorais adquiren unha serie de alteracións que fan que se dividan de forma incontrolada e 'perdan' a capacidade de morrer".
Para artellar a súa investigación utilizaron un modelo de cancro de pulmón metastásico, e concluíron que a molécula Ag5 "inhibe o crecemento" tanto do tumor primario como das metástases nos ganglios linfáticos.
"En comparación coas células normais do organismo, o metabolismo enerxético das células tumorais está aumentado para manter a súa gran proliferación. Como resultado, a xeración de especies reactivas de oxíxeno está incrementada nas mitocondrias dos tumores. Para contrarrestar a oxidación producida por estes altos niveis, estas mesmas células están equipadas cunha potente maquinaria antioxidante. Aquí é onde actúan as agrupacións industriais de prata de cinco átomos [Ag5], xa que catalizan a oxidación irreversíbel destas proteínas provocando, por tanto, a morte celular", sentencia Porto.
Matar a célula canceríxena sen afectar a sa
Esta molécula sintetizada polo equipo de Nanomag, subliña o persoal investigador, "aumenta a accesibilidade de fármacos que se unen ao ADN e, desta forma, cando se combina coa quimioterapia mellora a súa eficacia terapéutica".
A primeira molécula que desenvolveron foi un 'clúster' de prata de tres átomos que "non posúe actividade antitumoral por si mesma". Porén, neste novo estudo a molécula foi de cinco átomos e as investigadoras concluíron que esta si ten actividade propia contra o cancro.
A nanomedicina, salienta Vanesa Porto, é unha das ferramentas dispoñíbeis máis eficaces para combater o cancro "de maneira moi precisa e apuntando ao foco do problema, unha concreción que facilita que o tratamento sexa especialmente destrutivo coas células malignas, sen afectar nin danar as sas".