O Supremo pronúnciase: difundir unha soa foto íntima de alguén é suficiente para condena se o obxectivo é "denigrar"

O Tribunal Supremo (TS) aclarou que con enviar a terceiros unha soa imaxe de contido íntimo é suficiente para condenar por 'sexting', sempre que o obxectivo sexa "denigrar" a persoa afectada, nun caso onde revogou a absolución dun home que difundiu unha foto sexual da súa parella con esa intención, condenárono a unha multa por revelación de segredos.

A Sala do Penal, nunha sentencia relatorio do maxistrado Julián Sánchez Melgar, dá a razón á Fiscalía, que recorreu a decisión da Audiencia de Barcelona de absolver o condenado, despois de que recibise esa mesma condena que lle impuxo agora o TS no xulgado do penal onde decaeu o caso en primeira instancia.

Segundo o relato de feito probado, a parella estaba no domicilio común cando se desatou unha discusión que acabou co condenado rompendo televisións. Aproveitando que a súa parella baixou á rúa para esperar á policía e aos servizos médicos, tamén se apoderou de varias cousas que non eran súas, como un computador portátil e xoias.

Nese contexto, tamén enviou a un amigo por WhatsApp unha foto de contido sexual da súa parella que fixera co seu consentimento pero sen permiso para difundila. Compartiuna "co propósito de denigrar a intimidade" da afectada, afirmou o xulgado do penal.

Por todo iso, foi condenado a pena de multa de dez meses a razón de oito euros diarios e a pagar á súa parella uns 3.800 euros, en concepto de danos materiais e morais, sendo absolto dos delitos de danos e furto por concorrer unha "escusa absolutoria".

Non conforme coa resolución, o home recorreu e a Audiencia de Barcelona deulle a razón absolvéndoo tamén do delito de revelación de segredos, o que propiciou a impugnación da Fiscalía ante o Supremo.

A Audiencia revogou a condena acolléndose á literalidade do artigo 197.7 do Código penal (CP), que castiga "a quen, sen autorización da persoa afectada, difunda, revele ou ceda a terceiros imaxes ou gravacións audiovisuais daquela que obtivese coa súa anuencia nun domicilio ou en calquera outro lugar fóra do alcance da mirada de terceiros cando a divulgación menoscabe gravemente a intimidade persoal desa persoa".

Para a sede xudicial, como o precepto legal "refírese a imaxes en plural, suxestivo de máis dunha", "a remisión dunha soa imaxe non enchería as exixencias típicas" do delito de revelación de segredos. A Audiencia de Barcelona entendeu que, ao ser unha única foto, "non se podía descartar o erro no envío ou o descoido".

O Supremo desmonta esta tese explicando que, á marxe de que os tipos penais non se poden interpretar con ese exceso de rigor literal, neste caso a "teoría do erro" non é aplicábel porque nos feitos probados recóllese claramente que o condenado enviou a foto "co propósito de denigrar a intimidade" da súa parella, unha frase -di o TS- "suficientemente comprensiva da intencionalidade". "Desde o noso punto de vista, non hai dúbida", afirma.

En consecuencia, a Sala Segunda estima o recurso do Ministerio Fiscal, revoga a sentenza da Audiencia e recupera a do xulgado do penal impondo a citada multa.

Cuestión semántica

Dous maxistrados -Antonio del Moral e Javier Hernández- emitiron un voto particular no cal mostran a súa discrepancia coa sentenza maioritaria ao considerar que o cambio operado pola coñecida como lei do 'só si é si' neste delito obriga a aplicar ao condenado a nova norma por serlle máis favorábel.

Así, razoan que o "elemento diferencial" entre a vella e a nova redacción do delito en cuestión "estriba en que nun caso é o suxeito activo quen obtivo ''as imaxes ou gravacións; e no outro, de penalidade rebaixada, non as obtivo, recibiunas".

Ao seu xuízo, "a única maneira racional de coordinar ambos os preceptos é considerar que obter significa captar directamente; e recibir abarca todas as condutas en que o suxeito activo non interveu na captación ou gravación das imaxes ou secuencia visual".