Tony Gatlif

A música é insepárabel do contexto, da sociedade, é parte dunha cultura e tamén e xeradora da mesma. O jazz estivo sempre moi vencellado ao resto das artes, así como as outras disciplinas artísticas miraron cara ao jazz. Hoxe imos botar unha ollada ao cinema para falar dun home totalmente implicado na divulgación e defensa da súa cultura, do seu idioma e da súa etnia. Falamos de Tony Gatlif, un cineasta imperdíbel para os amantes da sétima arte e un activista incansábel polos dereitos do pobo cigano. E por que imos falar nunha sección de jazz de Tony Gatlif? Porque alén de ser músico, moitas das súas películas xiran entorno á música cigana e en concreto do Jazz Manouche. Tras un pasado marcado pola guerra (na súa Alxeria natal) e a delincuencia tivo un golpe de sorte que lle deu a oportunidade de comezar traballar no mundo da actuación, do teatro e do cinema. Tony Gatlif ten unha máis que dilatada obra, mais hoxe imos facer un percorrido por tres dos seus filmes: Latcho Drom (1993) É un filme documental sobre a música do pobo cigano desde o norte da India até Andalucía e o flamenco. O autor fai unha reflexión sobre a función da música nas diferentes comunidades e o xeito de transmisión da mesma, pondo de manifesto no filme a propia transmisión oral das músicas populares e a influencia que o pobo recibe do lugar que habita. Cando chegan a Francia o autor fai un mergullo no Jazz Manouche e mostra a vida e a relación destes ciganos coa música e a improvisación. No filme podemos ver a varios membros do clan Schmitt (posibelmente a familia máis importante dentro deste estilo despois dos Reinhardt) e os Winterstein entre outros. Swing (2002) Este filme conta a historia dun neno que quere aprender Jazz Manouche, o que leva a achegarse ao asentamento cigano e entrar en contacto con Miraldo, un virtuoso guitarrista. O máis interesante desta cinta é, alén da música que é marabillosa, a historia dos ciganos e poder velos actuar facendo de si mesmos. O papel de Miraldo faino Tchavolo Schmitt, posibelmente un dos guitarristas máis influentes e máis carismáticos dentro do estilo. Transylvania (2006) É unha das máis coñecidas. Protagonizada por Asia Argento conta a historia de Zingarina, unha moza que marcha a Transilvania para atopar ao home dos seus soños. Alí participa nunha festa pagá chea de música e baile. A filmografía de Tony Gatlif está chea de amor pola identidade, cultura e arte do seu pobo: o cigano, mais tamén de poesía e música. Outros filmes interesantes con música de Jazz Manouche son Les Fils du vent (Julien Seri, 2004), Django (Etienne Comar, 2017) e Sweet and Lowdown (Woody Allen, 1999).