Setembro ule a novo

A min gústame moito setembro, hai menos turismo masivo, as praias están case libres, quedan os festivais máis lindos por florecer como o Festiletras e o Festival da Poesía do Condado, chegan os novos inicios… Non sei, hai algo en setembro que me cheira a novo, a libros, a cores, e non a outono. Esa sensación de que se achega unha nova oportunidade de recomezar é fantástica e só ocorre agora, en setembro. Por iso, agardei ata chegar ao Festiletras para escribir este anaquiño que me deixa Nós Diario, para contarvos que (por fin) puiden ver os Throes+The Shine, unha das bandas máis sorprendentes do país portugués e que está a consolidarse a base de aparecer nos festivais máis potentes da escena europea. Este trío chega desde Luanda e Porto e son a combinación de electrónica rock (Throes) e 'kuduro angolano' (The Shine). O resultado desta salvaxe mistura é un directo cheo de enerxía furiosa, unha fantasía total na pequena aldea do Couto. “Aquí” é o nome de bautismo deste novo longa duración que toca un lote de estilos, tales como o R&amp;B, electro hip-hop e ritmos africanos como o “kizomba” e a “zemba”. Esta banda tan ecléctica está formada por Mob Dedaldino, vocalista de rap angolano e os produtores Igor Domingues e Marco Castro, que iniciaron a súa andaina alá por 2011 e desde entón, levan xirando polos principais festivais de Europa e América Latina e teñen producido cinco discos. Destacan neste longa duración, (principalmente para ser bailado), os cortes “Nao quere saber”, “Mana Diala” e “Chibatada”, neste último tema contan coa colaboración do artista Chullage, un dos rapeiros históricos de Portugal, e que trae ao baile temas de desigualdade social e racial e aos que debemos escoitar con atención. Pero sobre todo, hai que dicir que esta é unha banda de sentir en directo. “Sentir” entendido como verbo total, a miña avoa sempre o utiliza para expresar unha mistura entre escoitar e reter na pel. “Aqui” (producido por Pedro da Linha), é un disco innovador, que celebra a diversidade do idioma e o entusiasmo dos ritmos, é unha viaxe entre a electrónica máis vangardista e unha ancestral influencia africana moi potente, xa que consegue ambientes para dar espazo á comunidade africana e así enriquecer a escena musical, non só de Portugal, senón de todas as comunidades lusófonas, porque como din eles nunha das súas letras, “só hai unha certeza, estamos xuntos, no mundo”. Comezar setembro bailando só pode traer cousa boa e máis, se a música que nos alimenta camiña por fóra do “Europacentrismo” e nos leva máis alén dos ritmos e combinacións habituais. Celebrar e bailar a diversidade é moi aditivo.