Unha novidosa vía de emoción e delicadeza

Un pequeno relanzo de calma. O primeiro traballo longo de Peña, despois do seu EP Fórmula, constitúe unha mostra absolutamente abraiante de circunspección, melancolía e sensibilidade moi pouco habituais dentro das nosas músicas. Toño Magariños, Rubén Abad e Elena Vázquez, Peña, foron os vencedores da V edición do Concurso Narf de grupos musicais que convoca a área de Cultura da Deputación da Coruña cunha proposta que se desenvolve no campo do acústico, mais que non esquiva a experimentación electrónica para acubillar as cancións: unha viaxe por unha paisaxe sonora que transmite unha melancolía moi próxima a unha especie de espiritualidade cotiá. Carreiro / Peña / Edición de autor / 2021 / Nove pezas / 10 euros Cunha produción moi equilibrada na que o son arrima a unha idea de pureza que concorda perfectamente coas composicións da banda, na que todo flúe con naturalidade, Carreiro transita por camiños que lle dan prioridade á emoción e á delicadeza. Un traballo marcado polo protagonismo das harmonías vogais, por melodías que saen das vías habituais e por detalles sonoros que evocan o underground das outras bandas nas que militan os compoñentes de Peña: Unicornibot, Es un árbol, Trilitrate... Mais é no matiz onde se atopa a diferenza e en Carreiro podemos albiscar unha enorme riqueza de detalles que nos levan até influencias tan variadas como a psicodelia pop de finais dos sesenta, o jazz, o folk ou o blues da década de 1950. Arranxos moi traballados logran que toda esa carga cultural adquira unha coherencia na que a versatilidade e o temperamento se dan a man. O protagonismo do vogal e unha inventiva instrumental que apoia desde o fondo fan o resto. Letras que falan da vida de cada día, de empatía e fraternidade ("Renacemento") ou que tiran de ironía para mostrar unha cara máis crítica ("Mula"), a música de Peña pode lembrar por veces a Beth Gibbons de Out of Season ou mesmo a Nick Drake, mais a orixinalidade da formulación dota dunha gran personalidade o disco. Hai unha aparente sinxeleza nesta música que, porén, oculta unha grande intelixencia musical: a proposta -valente e arriscada- está protexida pola intensidade xusta de cada instante, pola precisión do detalle, pola variedade de rexistros agochada nesas harmonías que ocupan o primeiro plano. Trátase dun pop clásico, de cancións directas, mais que consegue transformarse en algo de maior valor na conexión coas persoas oíntes.