A música tradicional na escola: para todas, para todos, para todo

As escolas son lugares onde a cultura tradicional e a música galega en particular debe ter un papel importante e transversal na educación dos nenos, nenas e adolescentes, porque non se trata só de que canten, bailen ou toquen, senón, e sobre todo, de que aprecien a súa cultura como tal, fronte a outras propostas de todo o mundo que lles chegan máis cedo que nunca pero que deberan diferenciar noutro plano da súa formación distinto ao que conforma a súa identidade. Non é fácil, pero debemos pensar nas ferramentas que temos : 1.— O profesorado que en xeral e maioritariamente está sensibilizado, no ensino secundario por exemplo temos departamentos de música ou galego de catro ou cinco profesores nalgúns casos, esa forza debera utilizarse para facer propostas constantes da creación de contextos culturais galegos no que o idioma fora unha consecuencia natural. 2.— Actividades extraescolares. Neste punto penso que sería de grande importancia que as Anpas fomentaran sempre ofertas de iniciación á música e á danza tradicional xa que en determinados lugares apenas hai alternativas posíbeis. 3.— Os Concellos deberan tamén preocuparse dentro do seu ámbito de competencias de que sempre houbese propostas deste tipo, naqueles concellos que teñen inmigración a oferta de actividades da cultura galega é tamén unha ferramenta excepcional de integración. 4.— A aprendizaxe e práctica da música tradicional tamén é ferramenta inigualábel para o benestar dos rapaces e rapazas en temas como a autoestima ou a convivencia e a xa falada integración, os departamentos de orientación teñen aquí unha ferramenta como poucas para integrar a novas xeracións con procedencias dispares pero que por iso mesmo teñen a Galicia como o seu común denominador cultural. 5.— As Escolas de Música Tradicional e asociacións con este tipo de actividades poden estabelecer convenios de colaboración e propoñer actividades que "invadan" periodicamente os centros educativos para naturalizar esta parte da cultura e estabelecer vasos comunicantes que faciliten o acceso do propio alumnado á música ou danza tradicional. Cando un neno ou nena sabe tocar unha pandeireta ou gaita galega ou danzar unha muiñeira e xota ou cantar repertorio tradicional non só terá máis sensibilidade e cultura senón que lle damos raíces necesarias para o seu futuro e o convertemos e portador cultural dunha tradición secular e diversa como a nosa que ten que seguir aportando ao mundo a súa proposta singular e única. O contrario sería convertelos en estraños na súa propia terra, desarraigados e sen futuro de seu. A escola e o ensino deben facer de contrapeso a toda a globalización mal entendida que lles fai chegar moitas veces antes á rapazada a cultura global que a propia negándolles o dereito a saber quen son, de onde veñen e a súa obriga moral de trasladar ás novas xeracións o mellor da súa propia cultura. Música tradicional na escola para todas, para todos, para todo...