Mainstream

Con este artigo de opinión fago un parón na miña colaboración mensual co Sermos Galiza, agradecendo a liberdade plena e o agarimo co que se me tratou durante todos este meses. Fágoo deixando moitas cuestións no ar, agardando que sirvan de reflexión, de inspiración para algunhas e crítica para outras. Comecemos: O galego chegou ao mainstream, e agora que? "Tanxugueiras" caso illado ou haberá outras que aproveiten a súa brillante e triunfante estela? Mentres lle ides dando unha volta, vouvos contar algo co que moitas veces esmendrello de risa cando me vén á cabeza. Lembro entrevistas dalgún que outro "compa" iluminado pola momentánea popularidade, na que non só renunciaban completamente a toda crítica ou reivindicación política e social, senón que mesmamente enchían o peito afirmando que eles xa reivindicaban sen reivindicar e que iso era o moderno. E reafirmaban esta idiotez dicindo que o facían porque aspiraban a ser bandas de masas… Escarállome! Nin un par de anos despois falamos de masas cero, en fin, underground tirando a esperpento. Amén rapazolos, grazas por participar! Cando vexo as Tanxugueiras tocar nun Coca-Cola Music Experience en Madrid compartindo cartel e día con Bizarrap, acompañadas da bandeira LGTBIQ+ cun discurso en defensa da diversidade sexual e de 5 cancións que poden tocar, elixen tocar unha tradicional pura falando do respecto á lingua galega e a nosa cultura, etc… A realidade mete unha hostia cando a reivindicación acaba sendo mainstream e a baixada de calzóns e parvada continua destes modernos un mal chiste da actual época universitaria. Parvada adolescente que lle chaman algúns. Máis cuestións: Aos vellos síguenos chocando ir a un festival e ver como a maioría de bandas prescinden de músicos e levan a maior parte da música gravada da casa e disparada alí. Os festivais pasaron do rock á electrónica. Xa prescindimos dos músicos, moitos prescindiron tamén de aprender a cantar usando autotune por norma e incluso levando a voz gravada. O futuro da música vai ser pór unha cabra a bear con autotune ou simplemente faremos sons guturais? Fóra bromas: cal vai a ser a evolución das músicas urbanas? Noutra orde de cousas, estiven vendo distintos cachés de bandas galegas consolidadas e dá gusto ver como subiron e como por fin semellan cachés adaptados á nosa calidade e ás esixencias fiscais actuais. Xa podemos dicir que unha banda cantando en galego dá para vivir dignamente. Pero, cando rematen estes dous anos nos que houbo Xacobeo e a Agadic soltou pasta a esgalla, imos ir para atrás ou as bandas poderán vivir dignamente da música? Porque, tamén o digo, hai moitas que se fosen a billeteira sen o apoio da Xunta detrás, terían que disolverse. Como tamén digo que hai outras que poderían vivir grazas aos seus seareiros. Isto segundo chámase éxito. O outro podémolo chamar subsidio cultural, como o PER dos andaluces pero en plan: "cómprote, ti non me critiques". Anos atrás preguntábame aquí mesmo se seriamos quen de crear unha infraestrutura que nos permitira ter unha industria cultural galega forte. Penso que case a temos. Moita xente vive honradamente da música en proxectos plenamente galegos e pódovos asegurar que visto desde a perspectiva que me dan os anos, é un gran éxito colectivo. Avante toda e que medre o mar!