Clo-Plas estilo Lo-Fi desde a Fonsa-Grada

Fonsagrada, comarca da Fonsagrada. Unha vez que nos situamos, podemos comezar a falar do dúo Clo Plas, que, non sei se vos dixen, é da Fonsagrada. Hai uns meses presentaron o seu primeiro traballo titulado Bafi, un disco cun marcado estilo Lo-Fi minimalista e no cal hai espazo para, segundo Clo Plas, a "poesía, o costumismo, a metafísica, o etnográfico e mesmo a carallada". Bafi / Clo Plas / Laboratorio Soyuz / 2022 / Seis pezas / En plataformas dixitais Berio Molina e Xiana Arias son as persoas detrás deste proxecto e deste traballo que, basicamente, se trata dunha proposta radical (no ético mais tamén no estético) inzada de retrousos de instintiva vocación 'popeira'. Para alén diso, o nome do disco non é unha casualidade, nin é resultado de xuntar catro letras á toa; este dúo explica que bafi (baixa fidelidade) é como eles denominan o rap Lo-Fi minimalista que fan. O disco foi gravado e producido por Hevi no Laboratorio Soyuz, editouse ao abeiro da plataforma Regueifa 2.0 e forma parte do catálogo da distribuidora Urdime. O traballo conta cun total de seis temas, cada un co seu estilo mais todos baixo o mesmo paraugas da 'baixa fidelidade'. O disco comeza coa canción "Herzog", que versa sobre o medo ao infinito, sendo esta probabelmente a canción máis 'popeira' con que conta o traballo. Continúa Bafi coa canción "Laverca", un recitado ben interesante que nos transporta a lugares onde non sabiamos que se podía chegar. "Levol" é o nome do terceiro tema deste traballo, unha canción "bailábel, chea de humor mais tamén de nostalxia" segundo indicou Xiana Arias. Un tema verdadeiramente potente que nos transporta a tempos pasados con frases como "a perda, a nostalxia das casas e das aldeas cheas de xente coas que medramos". O cuarto tema do disco titúlase "Non podo" e trata sobre as múltiples ansiedades que vivimos e sobre os recordos recorrentes que nos veñen á memoria de cando en vez. "Paxarín pin pin" é o nome do quinto tema de Bafi. É un tema que saíu antes que o propio disco e grazas ao cal decidiron seguir creando e compoñendo temas por causa da "boa acollida" que tivo, segundo manifestou tamén Xiana Arias. O traballo finaliza cun tema curto, tan curto como un segundo, literal. Chámase "Clo Plas", e trátase dunha onomatopea en que se escoita un son 'clo' e unha palma que produce o son 'plas', curioso, non si? Será preciso estármonos atentas ao que este grupo nos pode traer no futuro xa que sempre hai espazo na música galega e máis se é música que nos fai pensar e que ao mesmo tempo serve para danzar, gozar e reafirmanos naquilo que vale a pena.