Alalás, samples e sintetizadores

Cernadas é o primeiro álbum en solitario de crnds, alias do compositor e produtor coruñés Alberto Cernadas. Ademais do seu apelido, o nome de Cernadas é un topónimo galego referido á queima dun terreo para sementar nel algún cereal. Non en van, na portada do disco e no vídeo elaborado por Álvaro Chior aparece rexistrada unha queima de millo. Un imaxinario visual que tamén xira arredor da cinza e os ritos tradicionais nos que era usada, explicitada na imaxe do primeiro sinxelo do disco, "Santa Sabina", unha xota recollida e interpretada pola pandereteira Fransy González. Cernadas / crnds / Lindisfarne / 2021 / 9 pezas / 10 euros O disco, integramente gravado e producido por crnds no seu estudo, conta coa colaboración doutras artistas da música tradicional galega como Tania Caamaño, dos grupos Samarúas e PanSenFron, e coa voz da informante Erminda Miramontes, quen tamén participara no primeiro disco de Leilía. O músico coruñés xa tiña traballado con outros artistas vinculados ás músicas de raíz como Cibrán Seixo ou as catalás Clara Fiol e Sandra Monfort a través do selo discográfico Lindisfarne, do que é fundador o propio crnds. Dende a primeira escoita a Cernadas, resulta evidente que é un disco que tenta explorar novos territorios musicais partindo da tradición. Como tamén fixeron outros referentes galegos na fusión de música tradicional coa electrónica como Mercedes Peón ou Baiuca. Porén, e envolto se cadra nun estilo máis experimental, o achegamento de crnds vai dende o sampleo de material sonoro de arquivo á integración de patróns rítmicos de xotas e muiñeiras na linguaxe tímbrica da electrónica. O emprego da voz é unha das grandes innovacións do disco, cun tratamento abstracto e híper dixital en cortes como "Plor" ou "Fume", combinado co clasicismo do canto tradicional en "Alalá de Seitura", aínda con efectos vocais, ou "Santa Sabina", cun autotune utilizado da mellor forma posible. Voces que se confunden nunha nube de filtros e capas sonoras nas que se utiliza tanto instrumentación clásica -harmonio e guitarra- e percusión tradicional -bombo e pandeireta-, como sintetizadores e recursos da síntese granular que logran confluír con éxito os ritmos tradicionais coa electrónica de club. Un grato exemplo disto serían os temas "013" e "Boa", onde as caixas de ritmos danzan de maneira sorprendente ao ritmo da muiñeira. Este diálogo entre a electrónica máis experimental e as melodías tradicionais galegas é o que consegue proxectar crnds neste interesante debut, conectando os alalás dos cantos populares que se manteñen vivos na memoria de informantes como Erminda, co noso presente dixitalizado, de samples e sintetizadores.