A busca das orixes

Un mapa é o primeiro traballo en solitario de Belém Tajes. A todoterreo Belém (cantante, pianista, guitarrista, compositora) leva un carreirón de coidado: 3 discos con Vudú (xunto a Maritxinha no baixo), dous con Moura, un con Aliboria, un con O Cadelo Lunático e un libro disco de cancións irlandesas (Cantos do mar de Irlanda). Neste Un Mapa, Belén busca as súas orixes arxentinas e por iso está en castelán. A cantante naceu en Buenos Aires e pasou alí a súa primeira infancia. Cando comezou a pensar en quen é ela como música decatouse de que aprendeu a cantar alí. Sendo neta de galegos, aló mamou moita da nosa música. Este mapa, segundo palabras da artista, vale para saber de onde vén e a onde vai. Na introdución escoitamos a Belém cantando con 4 anos, e está reharmonizada por Abe Rábade. "Pájaro Negro" foi a primeira composición en castelán que fixo. O tango non podía faltar tratándose da arxentina. "A chacarera" tamén é un ritmo característico arxentino e nesta colaboran as pandeireteiras Lilaina con instrumentos de percusión ibérica; a peza vai practicamente a capella. "Pochoclo" é o punto triste do disco, unha peza na que colaboran Bicoia: está dedicada á que era a mellor amiga de Belém, que faleceu en 2020… pero con esta fermosura de peza cúrase a alma. No disco está Nico Vieites, que é o produtor, e outras colaboracións son Cibrán Seixo, Benjamín Groisman, Victoria Virgolini, Sérgio Tannus, Diego Bea Besada, Benxamín Otero e Adrián Seijas. A maxia deste EP reside en facer tan só 5 pezas e que sexan tan variadas entre si. E na sinxeleza: non é complexo nin moito menos arrevesado, mais non é unha sinxeleza plana; é unha sinxeleza rica, bela, que transmite milleiros de emocións. A presentación física é interesantísima. Xa sabedes que eu aplaudo até deixarme as mans os envoltorios creativos, e este é o caso: a botelliña conecta cos soños de Belém da infancia. Imaxinábase atopando unha botella no mar cun mapa, e foi así como decidiu meter o QR para descargar as pezas nunha zona secreta da súa web: agasállanos cun tremendo tesouro! Ademais, o material empregado (como nos gusta a reciclaxe!) conecta cun proxecto de Belém chamado A liña verde, no que recolle as cordiñas verdes que deixan os pescadores. Porque xa vos dixen que ela é unha todoterreo, verdade? Guardaba cada recuerdo en una cajita cerrada. Perdía la llave y el sueño y los encontraba cada mañana. No quiero consejos ni charlas, tan solo por hoy quiero la nostalgia. Ya no llores más cuando estés en la casa, que se fueron las penas y ha vuelto la calma.