A luz da escuridade

Podería parecer que a lectura crítica da obra dunha autora á que lle concederon recentemente o Nóbel, como é o caso de Luise Glück, non é necesaria. Que a calidade xa se lle supón e o feito de que estea accesible agora en galego é mérito suficiente para que sexa ben recibida. Mais o texto que publica Chan da Pólvora ten características de seu, afortunadamente, que van máis alá de modas, coincidencias cronolóxicas con premios e aniversarios (o quinto da editorial) ou o pulo normalizador. Dous deses trazos fundamentais son a edición bilingüe confrontada e o traballo notable do tradutor. Estes son os elementos, sobre todo o segundo, que avalan esta publicación. Mesmo que deberían avalar a publicación de calquera tradución. O outro, virtude xa da autora, ten que ver co interese intrínseco á obra, independentemente dos galardóns. Noite fiel e virtuosa / Louise Glück (trad. de Samuel Solleiro) / Chan da Pólvora / 2021 / 151 páxinas / 18 euros A pesar de que se ten sinalado que este poemario supón unha ruptura coa produción anterior, convén matizalo en que é un paso cara adiante que torce un chisco de dirección, aínda que semelle un paso cara atrás no tempo. A noite e a constatación de que se leva moito camiño, porque en todo momento se senten as pegadas da viaxe, animan a revisar o pasado. A influencia da familia, viva e morta, as revelacións que se produciron na infancia no momento en que xorde a consciencia de ter unha identidade, a sincronía coas mudanzas da natureza ou as dúbidas ante o labor creador distribúense de maneira episódica e intercalada. Por veces adquire a fasquía da oración e outras moitas a da parábola, como reza o título do primeiro texto. Mais para restarlle transcendencia, porque todas as vidas se cimentan no descubrimento iluminador, porque non hai nada máis sagrado que a rutina de naturalizar a facultade universal de coñecer, a autora escolle o ton confesional, íntimo, que require a transmisión do que xa se sabe que non é único, o que resulta moi tranquilizador. Por iso ás veces interpón a ficción, mesmo a máscara do personaxe masculino que fala en primeira persoa, para distanciarse do que podería semellar autobiográfico, pero que excede os límites do eu: "Estaba dividida entre unha estrutura de oposicións / e unha estrutura narrativa". Anúncianse novas entregas da obra de Louise Glück, algunhas inéditas, para este outono e para principios do ano que vén. Mentres agardamos, a mestura do prosaico co onírico atravesado polo cabaleiro na noite, como o cavaleiro monge de Pessoa, que ofrece Noite fiel e virtuosa condúcenos á luz. Unha constante na autora que aquí se soubo respectar.