A UE defende unha xestión migratoria con "compaixón" malia as 2.300 mortes no Mediterráneo en 2023

A presidenta do Executivo da Unión Europea (UE), Ursula von der Leyen, mantivo a cuarta feira, no último debate sobre o estado da UE da lexislatura no Parlamento comunitario, que a entidade “pode xestionar as migracións con eficacia e compaixón”, e destacou que “nunca estivo tan perto” un acordo para un novo Pacto Migratorio que reforme a política de asilo. A pesar disto, 2.325 persoas, incluídas case 100 crianzas, faleceron ou desapareceron no que levamos de ano no mar Mediterráneo tratando de chegar á UE, sinala a Organización Internacional para as Migracións, nunhas cifras que desde 2014 suman 28.074 persoas, convertendo o antigo mare nostrum na ruta migratoria máis mortífera do planeta. A líder da Comisión Europea tamén fixo unha defensa fechada de acordos como o alcanzado con Tunisia para que free a saída de migrantes desde o seu territorio, que, insistiu, “achega beneficios mutuos”. Por este concepto, Tunisia recibirá 105 millóns de euros, da mesma maneira que Marrocos se fixo con 152 millóns, Libia con 350 millóns e Turquía con 6.000 millóns desde 2016, iso sen ter en conta os fondos entregados directamente por cada Estado membro e usando datos públicos nun ámbito no que destaca a falta de transparencia do bloque comunitario, corrobora Sergio Carrera, investigador principal do Centro para o Estudo das Políticas Europeas. En Tunisia, o mandatario Kaïs Saied está no medio dunha campaña de persecución contra as persoas migrantes, chegando a abandonar 2.000 persoas nas fronteiras desérticas con Libia e Alxeria, con ducias de mortes rexistradas. No caso de Libia, un informe da Organización das Nacións Unidas (ONU) revelou que a Garda Costeira e outras entidades financiadas pola UE e os membros, de ambos os dous Gobernos libios rivais, están implicadas no contrabando, tortura, tráfico e escravitude de persoas, o que constitúe crimes contra a humanidade. No que atinxe a Turquía, a última campaña electoral estivo marcada polas promesas de expulsar os refuxiados sirios, e en Marrocos, a represión contra as persoas migrantes, nesta ocasión conxunta coas forzas de seguridade españolas, deixou 37 mortes o 24 de xuño de 2022 no valado de Melilla. Con todo, von der Leyen incidiu en que “agora queremos traballar en acordos similares con outros países”, algo ao que contestou o Consello Europeo para os Refuxiados e Exiliados cuestionando que non se pode falar de compaixón en acordos con países que violan masivamente os dereitos humanos, sobre a externalización a terceiros países da xestión fronteiriza ou coa falta de rutas migratorias seguras. A creación destas rutas por parte da UE foi reclamada pola ONU tras a morte de máis de 600 persoas en xuño nun naufraxio no mar Xónico que está a ser investigado, logo de que as testemuñas acusaran a Garda Costeira grega de afundir o barco ateigado cando trataba de remolcalo en dirección a augas italianas. Poucos días despois de que o Alto comisionado da ONU para os Dereitos Humanos, Volker Türk, amosara o seu “impacto” pola “pasividade” fronte ás mortes no Mediterráneo, a presidenta do Executivo da UE fixo fincapé en que o novo Pacto Migratorio posúe “equilibrio entre a protección das fronteiras e das persoas”. O pacto recolle as inquedanzas do Goberno de extrema dereita de Italia e endurece as políticas de asilo. Nesa liña, a alemá atribuíu aos traficantes de persoas as mortes na ruta migratoria, aínda admitindo que as persoas migrantes chegan fuxindo de “conflitos, do cambio climático e da inestabilidade”, situacións nas que os Estados membros da propia UE estiveron relacionados, como a guerra en Siria ou o ataque da Organización do Tratado do Atlántico Norte a Libia, que desencadeou a guerra civil que se estende até hoxe. Coches eléctricos chineses O anuncio máis relevante da súa comparecencia foi a apertura dunha investigación “antisubvencións sobre os vehículos eléctricos procedentes da China”, acusando o país de manter “artificialmente baixos [os prezos] grazas a enormes subsidios estatais. Isto está distorcendo o noso mercado”. Ademais de consolidar a UE do lado de Washington nunha fronte anti Beijing, a decisión responde ás presións de Francia para protexer a súa industria automobilística e pon de manifesto como “medidas que antes terían sido descartadas por proteccionistas entre os evanxelistas do libre comercio agora considéranse ferramentas vitais para crear un mercado único máis resiliente”, sinala o South China Morning Post. A raíz da investigación, poderían elevarse os aranceis aos vehículos eléctricos chineses, agora de 10%, o que abriría a porta a medidas de represalia por parte da China, o que levou as empresas automobilísticas alemás a non sumarse á reclamación francesa a pesar de que un estudo da aseguradora Allianz cifra en 24.000 millóns de euros as perdas até 2030 para os fabricantes da UE de non producirse mudanzas na regulación dos modelos chineses, porén, o seu nivel de beneficios tamén está ligado á produción destas empresas en territorio chinés. Prácticas desleais ou planificación económica? O dumping, a práctica da que a UE acusa a China, é a venda por debaixo do prezo de custo ou moi baixo en determinados mercados para acabar coa competencia. Así e todo, o prezo dos automóbiles chineses é máis caro na UE que no seu mercado nacional, polo que Bruxelas argumenta que as subvencións estatais son as que ofrecen unha vantaxe comparativa ás empresas chinesas. O certo é que a diferenza de prezo entre un modelo chinés e un da UE é de entre 10.000 e 20.000 euros. Aínda así, un informe da consultora automotriz JATO Dynamics explica esta diverxencia pola planificación integral estatal aplicada no sector na China, cunha aposta polo coche eléctrico que comezou na década dos 2000. Mentres nos países occidentais o investimento neste eido está sustentado polas vendas de vehículos de alta gama, Beijing centrou o desenvolvemento en modelos máis humildes. É precisamente a planificación a que levou ao avance chinés arredor das subministracións que precisan estes vehículos, acumulando 76% da produción das baterías para coches eléctricos no mundo, polo que o estudo resolve que a chave da industria chinesa foi optar por un modelo propio diferente ao usado polos países occidentais. En todo caso, nunha UE que “fará todo o que sexa necesario para manter a súa vantaxe competitiva” segundo von der Leyen, as subvencións por varias vías a estas empresas son algo común tanto a nivel comunitario como dos Estados membros, e tamén se reflicte en múltiples sectores, como o agrícola, que só en 2020 recibiu case 40.000 millóns de euros en axudas directas.