O rural era un mercado

Os días 9 e 10 de maio vai haber en Sober un encontro que segundo os seus promotores nace para ser a referencia no diálogo entre o rural e a industria. Entre os participantes, tal e como figuran no programa, á parte de Francisco Conde, encontramos ata tres conselleiros do Goberno da Xunta: José González, conselleiro do Medio Rural; María Jesús Lorenzana, conselleira de Economía, Industria e Innovación, e María Ángeles Vázquez, vicepresidenta segunda e conselleira de Medio Ambiente, Territorio e Vivenda. O encontro, que conta cunha representación institucional ao máis alto nivel preséntase como o foro económico de referencia para o rural galego, polo que cómpre prestar especial atención aos temas polos que se aposta e en quen son os interlocutores para facelo. O título deste artigo tomeino facendo unha pequena variación da mesa que titulan no programa “el mundo es un mercado”, todo en perfecto castelán, como bos herdeiros dos encontros que houbo nos anos anteriores na Toxa. No apartado “¿Quiénes somos?” aparece a entidade Cesuga, Centro de Estudios Superiores Universitarios de Galicia, da Universidad San Jorge, Grupo San Valero. E quen é esta entidade privada que, segundo din en La Voz de Galicia, van “relanzar la Galicia Interior”, con numerosos patrocinadores, entre eles a Xunta de Galicia, e que conta para esta actividade de dous días con máis de dez persoas que son altos cargos da Xunta de Galicia? Nivelazo. A nada que tecleei Universidad San Jorge apareceume o ranking das universidades españolas no ano 2023, que inclúe 48 públicas e 23 privadas, e a que non sabedes cal aparecía cualificada como a peor universidade española? Pero imos fixarnos nalgunhas das mesas temáticas. Na mesa sobre o futuro industrial do rural galego interveñen xunto á conselleira de Economía, Industria e Innovación, o director territorial de Ence en Galicia e Alberto Lavandeira, representante de Atalaya Minning, promotora da Mina de Touro, proxecto que foi rexeitado pola propia Xunta pola súa falta de sostibilidade ambiental. Ence e celulosas Na mesa temática titulada “impulsando a xestión forestal sostible do monte galego”, xunto á conselleira Ángeles Vázquez, volve estar outro representante de Ence, neste caso Jordi Aguiló, director xeral de Celulosa de Ence e presidente de APPA Biomasa, e como representación das persoas produtoras a entidade Asefoga (Unións Agrarias), que ten abandeirado a defensa do eucalipto en numerosas ocasións. Na mesa titulada “Enerxías renovables”, xunto ao secretario xeral de industria, interveñen o delegado de Iberdrola Galicia e o secretario xeral de CCOO de Industria, que ten saído estes días na defensa da macrocelulosa de Altri, coa moderación do director de Economía Dixital. É curioso tamén como algunhas entidades teñen dous representantes con intervención neste programa: Ence, os promotores da mina de Touro (Atalaya Minning e Cobre San Rafael), Leite Río, Unións Agrarias, Agaca. Será que non hai máis empresas e organizacións en Galicia ou é que só están as que teñen “méritos” para estar? A xestión sostible da agricultura e da silvicultura axuda a salvagardar o emprego e os medios de subsistencia dignos Na comunicación da propia Comisión Europea ao Parlamento Europeo, ao Consello, ao Comité Económico e Social e ao Comité das Rexións, as zonas rurais son o tecido da nosa sociedade e o latido da nosa economía, e a diversidade da paisaxe, da cultura e do patrimonio son una das características máis importantes. Precísase un desenvolvemento territorial equilibrado baseado en enfoques locais e non en empresas que veñan a saquear os recursos. Alén da importancia de cantidade de iniciativas a pequena escala nos distintos sectores, a xestión sostible da agricultura e da silvicultura, que abrangue a sostibilidade medioambiental, económica e social, axuda a salvagardar o emprego e os medios de subsistencia dignos, os sistemas ecolóxicos e a biodiversidade, e é a maior defensa contra a emerxencia climática. Outra das cuestións básicas é que se garanta a participación da xente que vivimos no rural de forma activa nos procesos políticos e na toma de decisións, e que se garanta o acceso a servizos públicos e as condicións para vivir dignamente no rural. O rural non é un mercado, nin é o lugar no que se vén saquear todo o que se pode. O rural é o lugar no que vivimos miles de persoas, o lugar no que saen os alimentos para o conxunto da sociedade e no que se atesouran bens imprescindibles para a vida, como as maiores reservas de biodiversidade ou as reservas de auga. Altri non.