A produción de pescado e a economía galega

A produción de pescado, actividade económica industrial, reúne todos os atributos dunha produción centrada, integrada, incardinada e con futuro na economía galega. O proceso completo de captura, cultivo, transformación, venda, importa/exporta pescado se realiza en Galiza ou desde Galiza. Capital proprio, traballo proprio e máis o estendido ( aquí, inmigrantes, e no exterior dos países de chegada), instalacións proprias, ocupando a modo de rede todo o espazo da economía galega. Tamén, e como mostra de madureza industrial, hai capacidade colaborativa e asociativa moi densa, presenza nos organismos de representación estatal e internacional proprios..., é dicer, intervención económica nun conxunto de actividades integradas e vinculadas ao crecemento económico galego, que felizmente se reúnen na produción do ben alimenticio que denominamos pescado. Pescado, ben entendido nas súas diferentes categorías, presentacións e tratamento. É pescado, na nosa definición, desde a sardiña da ría, o sanmartiño, o chincho, a xarda, a pescada..., así até 324 especies que son vendidas en 65 lonxas do litoral galego. Non é baladí citar ese número de especies porque significa que hai unha marxe moi ampla para seguir capturando, e converter en alimento, moitos animais mariños, hoxe pouco prezados, xa que, como é ben sabido, o valor nutricional non depende da estima que o mercado teña ou da tradición pesqueira coñecida. Neste apartado, aínda hai posibilidade de intervir politicamente na conversión en alimento de numerosas especies. E no que se refire ao número de lonxas, se ben é permitido pensar que moitas poderían se asociar e diminuír o seu número, tamén é certo que, sen plan a medio prazo que dirixa esa parte do mercado, é temerario reducir sen alternativa. A función dunha lonxa nunha pequena comunidade pesqueira é garantía da relación de pescadores extractivos co mercado de demanda de pescado, mesmo en condicións dun volume moi pequeno. Mais son pescado tamén as algas, bivalvos, cefalópodos, crustáceos, equinodermos, gasterópodos e os poliquetos que constitúen unha parte da produción pesqueira galega que se comercializa directamente desde as lonxas galegas. E aínda hai máis. Onde queda o mexillón de cultivo? Ou o atún importado? Ou os bivalvos e crustáceos importados? Ou os peixes de acuicultura mariña? O traballo directo pola pesca cífrase en 34.950 empregos Forman parte do tecido industrial galego da pesca, porque as importacións que se realizan de atún proceden en parte de frota integrada na produción conserveira galega ou son importacións para transformar en atún, fundamentalmente en conserva clásica. Despois deste percurso económico: captura, conxelado, venda en Galiza, conserva, exportación de conserva, péchase o ciclo que comeza na pesca extractiva e remata na presenza das multinacionais galegas nos mercados europeos, nomeadamente. O circuíto -por exemplo- República de Salvador (captura e primeira transformación en lombos de atún), descarga, enlatado en Galiza, denominación en marca galega ou do distribuidor (chamadas comunmente marca branca pero hoxe perfeitamente identificada na súa procedencia) e exportación, mesmo con marca do país hóspede, é un proceso normal da industria galega da pesca con todos eses componentes, e son mostra da mundialización da economía pesqueira galega. O emprego directo en Galiza, medido co estatístico máis adecuado para o aproximar que son as Táboas Input-Otput da Pesca-Conserva galega (2019), cífrase en 34.950 empregos. Os salarios representaban ese ano 708.343.245,4 euros, e a renda mixta 148.382.583,6 euros. O valor total da produción significa (interior da economía galega) 5.548.035.0827,2 euros. Ademais, é moi relevante o papel das relacións exteriores que grazas á pesca teñen lugar: o valor das importacións superou os 3.112 millóns de euros e as exportacións ascendían a máis de 7.095 millóns de euros. O valor do producido no último ano completo (segundo dados oficiais das proprias empresas) do subsector conserveiro/transformador superou os 3.752 millóns de euros. Deste segmento produtivo proceden as primeiras multinacionais galegas da pesca, empresas que, como antes dixemos, son modelo de integración nun tecido produtivo que comeza na extracción/captura e remata no mercado local (galego), interior (español) e internacional (en todo o mundo). Capital, traballo e recurso en Galiza ou dende Galiza: aquí vive a parte máis dinámica e capaz dun país rico mais con enormes dificuldades até para se recoñecer.