Cultivos de plástico
Desde fresas e froitos do bosque a castaña ou viño. Somos un país no que se están a dar apostas moi fortes en poñer en andamento modelos de produción intensivos e máis propios doutras latitudes, como o sur e levante español, para extraer o máximo beneficio dunha terra que esas empresas percibían até o de agora como pouco menos que inhóspita.
Na Galiza só hai dúas estacións, inverno e a do tren. A brincadeira española perde todo o sentido para as novas xeracións galegas, onde ese típico tópico de choiva, frío e néboa esvae cuns anos (e de maneira moi palpábel nestes dous últimos) onde as mudanzas no clima deixaron pegada, e non pequena. Xa non chove como antes nin vai frío como antes nin hai os temporais de antes. Algo do que non tomaron nota só meteorólogos e vellos do país, senón tamén empresas e compañías foráneas, que deitan os ollos sobre Galiza interesadas nas potencialidades dun territorio como o noso: rico en substrato e terreos, non sobreexplotados por cultivos intensivos, con auga, mais sen aquela intensa pluviosidade de meses consecutivos...
[Podes ler a reportaxe íntegra no Sermos Galiza 244, á venda na loxa e nos quiosques habituais]