As autoestradas non son galegas

Apráctica totalidade das estradas de pago na Galiza están en mans de empresas estranxeiras, fundamentalmente de grandes fondos de investimento. A día de hoxe xestionan practicamente 90% dos quilómetros de autoestradas e autovías en sombra, isto é, aquelas pagadas ás concesionarias a cargo das partidas dos orzamentos da Xunta da Galiza ou do Goberno do Estado. Mentres as compañías de capital foráneo controlan máis de 433,7 quilómetros, que a súa vez son os máis rendíbeis, as sociedades de maioría galega, principalmente construtoras, só dispoñen de 63,43 quilómetros.

As autoestradas de titularidade estatal son propiedade de Itínere, Autoestradas da Galiza e Autoestrada Central Galega (Acega). Así, entre estas, atopamos a AP9, cuxas obras comezaron na década dos setenta, percorre a fachada atlántica do país entre Ferrol e a fronteira portuguesa, suma 178 quilómetros e aparece como unha das vías de xestión privada máis rendíbeis do Estado. A AG-55 é unha estrada duns 35 quilómetros, rematada nos seus tramos de pago na década dos noventa, cunhas peaxes que aumentaron nos últimos 20 anos en máis de 80 % e que une a vila de Carballo e a cidade da Coruña.

Outro tanto acontece coa AG57 e a AP-53. A primeira, tamén coñecida como a autoestrada do Val Miñor, conta con 22 quilómetros, discorre entre a autovía urbana de Vigo e a estrada de Vigo-A Guarda, a súa concesión remata en 2045 e declara uns beneficios para 2017 de máis de cinco millóns de euros. A segunda, a AP-53, ou autoestrada central da Galiza, percorre 56 quilómetros entre a saída do Portádego da AP-9 en Santiago de Compostela e a localidade de Dozón, na comarca do Deza, e concentra no tramo de Silleda a Lalín as peaxes máis caras de todas as autoestradas do Estado.

Itínere, o dono da AP-9

Itínere é o titular de 100% da concesión da AP-9, controla a través de Autoestradas da Galiza a totalidade do capital da AG-55 e da AG-57 e dispón de 18,4% das participacións da sociedade xestora da AP-53. Fundada en 1996 como división de xestión de infraestruturas do grupo español Sacyr, en 2009, coincidindo cos problemas de liquidez da súa matriz é vendido ao fondo estadounidense Citi Infrastruture Partners, filial do Citigroup, a maior empresa norteamericana de servizos financeiros con sede en Nova York. Actualmente a compañía atópase envolta nunha loita entre os seus principais accionistas, o grupo Globalvía, o fondo APG e Corsair.

A información íntegra pode ser consultada na edición en papel de Nós Diario ou na súa lectura na nube.