Identidade e crítica na arte galega máis actual

Gañaron premios, a súa obra estivo en exposicións importantes e fixeron parte de proxectos notorios; foron talvez incluídos en coleccións importantes. Son artistas novos ou que só gañaron visibilidade nos últimos anos, mais xa presentan un corpo de traballo consistente e unha investigación relevante. A eles vai dirixido o Premio Auditorio de Galiza para Novos Artistas, que xa fai doce edicións apoiando estas novas xeracións que precisan un extra de alento e patrocinio para manterse nun mercado en constante cambio. A duodécima edición do premio presenta a obra de trinta artistas que deixa ver o aspecto que ten a arte galega do momento. Diego Vites García (Lugo, 1986), resultou gañador do primeiro premio coa súa instalación, Rosa. Antía Vieiro Fernández (Brión, 1999) resultou a segunda seleccionada coa obra Unha infancia sinistra; e o terceiro premio foi para Christian García Bello por Lonxe, lonxe (coa sardiña no cinto). As tres obras forman parte do total de propostas seleccionadas que poden verse na Sala Isaac Díaz Pardo do Auditorio da Galiza de Compostela até finais de xaneiro do 2022. Xunto ás súas obras, colgan nas salas do Auditorio as de Pablo Aguilar &amp; Raquel Álvarez, Eva Antelo, Thomas Apostolou, Miguel Auria, Pablo Barreiro, Teresa Búa, Cabanes Fontao, Olalla Castro, David Catá, Julio Catalán Rubinos, Le Charli, Christianconch, Raquel Durán &amp; Rut Briones, María Gar, Macarena Montesinos Fandiño, Joan Morera Arbones, Alejandra Pardo, Pía Piadosa, Lara Pintos, Sara Piñeiro, Mar Ramón Soriano, Alejandro Rego Díaz, Carlota Salgado Leal, Borja Santomé, Neves Seara, Andrea Torres e Verónica Vicente. Hai artistas que a unha idade moi temperá xa fan gala dunha madurez moi notábel. Quizais iso ten que ver con que o mercado esixe esa madurez cada vez máis cedo. Identidade e pensamento crítico Suso Basterrechea, artista que formou parte do xurado da edición deste ano e que asina a introdución do catálogo, salienta, en conversa con Nós Diario, a madurez que amosan os artistas que se presentaron á convocatoria: "A convocatoria marca o límite nos corenta anos, que é unha idade na que xa se conta cunha certa madurez, mais sorprende que existen moitos artistas que nesa altura xa teñen unha carreira moi consolidada. E, por outra banda, hai artistas que a unha idade moi temperá xa fan gala dunha madurez moi notábel. Quizais iso ten que ver con que o mercado esixe esa madurez cada vez máis cedo". A mellor proba do éxito acadado polo Premio Auditorio en favor da arte, atopámola na ampla e cualificada nómina de artistas que pasaron polas súas convocatorias: nomes como os de Mar Vicente, Rubén Ramos Balsa, Mar Caldas, Antía Moure, Álvaro Negro, Suso Fandiño, Simón Pacheco, Lois Patiño, Tamara Feijoo, Marta Bran, Diego Santomé, Misha Bies Golas, Carme Nogueira, Jacobo Bugarín, Ignacio Pérez-Jofre, Jorge Perianes ou Pilar Boullosa, entre outros moitos, compoñen un mostrario case perfecto da renovación da arte galega nos últimos anos. "Parece evidente que a creación da facultade marcou moito a produción plástica, sobre todo, nunha facultade como a de Pontevedra que, en xeral, semella moi aberta e moi atenta a todo o que sucede a nivel internacional", di Suso Basterrechea A influencia da Facultade de Belas Artes tamén se fai notar nunha selección que, en xeral, exhibe un "excelente nivel", nas palabras de Basterrechea. "Parece evidente que a creación da facultade marcou moito a produción plástica, sobre todo, nunha facultade como a de Pontevedra que, en xeral, semella moi aberta e moi atenta a todo o que sucede a nivel internacional, ás practicas artísticas máis actuais. A maioría dos artistas, se non proceden da facultade, manteñen contacto con ela; existe unha relación moi produtiva entre a academia e o mundo artístico profesional, o que dá lugar a unha actividade moi contemporánea e moi cosmopolita". Esa apertura a un mundo cada vez máis globalizado, porén, non impide que a arte manteña vínculos coa identidade propia. Basterrechea subliña que "no marco desa globalización, préstase moita atención á realidade da que se parte e, nunha gran parte das obras, podemos recoñecer espazos, materiais, comportamentos e mesmo referencias a procedementos artesanais da Galiza. Temos que pensar que, a fin de contas, a globalización tamén pon en valor o diferente, o singular, o que achega un valor engadido de personalidade. Igualmente, Basterrechea sinala o compromiso do mundo da arte para reflexionar e tomar partido ante as ameazas sociais e políticas do noso tempo. "Hai demasiadas cousas, en canto a dereitos e liberdades, que dabamos por sentadas e que, de súpeto, parecen estar de novo en perigo. E o mundo da arte, que case sempre estivo na vangarda na reivindicación dun mundo máis xusto e igualitario, continúa agora comprometido, desde a creación plástica, coa súa defensa. Na crítica das desigualdades de xénero, por exemplo, mais tamén en relación a toda a realidade política actual. Creo que é algo que debemos recoñecer e agradecer", conclúe. A convivencia de técnicas e xéneros na arte contemporánea Como vén sendo habitual nos últimos anos, resulta difícil estabelecer xerarquías entre os distintos materiais e técnicas empregadas. Pintura, debuxo, fotografía, escultura, videoarte, instalacións ou arte plenamente conceptual conviven con absoluta normalidade. Basterrechea cre que "son reflexo das diferentes formas de achegarse desde a plástica ao pensamento contemporáneo. Esta mestura de técnicas e formatos atópase en todo o mundo e, dalgunha maneira, revela a sintonía da plástica galega coa que se fai no resto do planeta".