O derradeiro fotógrafo da II República
Julio Mayo morreu esta cuarta feira en México aos cen anos. Revolucionario antifascista, coruñés, un dos fotógrafos republicanos de maior repercusión, resistente e exiliado.
A entrada da wikipedia española sobre os irmáns Mayo -todos fotógrafos- afirma que estes “emigraron” a México despois da Guerra Civil no buque Sinaia. Refírese aos coruñeses Francisco e Cándido Souza Fernández, o primeiro deles anarquista. Non menciona que o barco fora fletado polo Servizo de Evacuación dos Refuxiados Españois. Tampouco a peripecia de Julio, militante das Xuventudes Socialistas Unificadas, prisioneiro dos fascistas en 1939.
Julio Mayo nacera en outubro de 1917. Á fronte de Foto Souza, estudio fotográfico con sede en Madrid, retratou os días esperanzados e convulsos do inicio da II República. O seu traballo sobre a Revolución de Asturias -1934- situonos no foco do Goberno reaccionario das dereitas. Dúas cousas sucederon a un tempo: mudaron de nome por Foto Mayo e Julio afiliouse ás esquerdas revolucionarias.
Ao tempo, o seu labor coa imaxe ficaba recollido nas grandes cabeceiras d época. De El Sol e ABC a Mundo Obrero -órgano do Partido Comunista-, Claridad -periódico da fracción máis á esquerda do PSOE- ou El Socialista. Cando o fascismo se levantou contra a democracia tomou as armas. Pasou polo Guadarrama, Belchite ou Teruel. A derrota dos defensores das liberdades levouno a varios camopos de concentración. Escapou e volveu ser prendido, torturado. Cando saíu de prisión, a finais dos anos 40, exiliouse en México.
Cos seus irmáns, retomou o traballo fotografíco. A empresa Hermanos Mayo coverteuse nunha das principais de América Latina. O seu legado, cinco millóns de negativos depositados no Arquivo Xeral da Nación de México. En 2008, o fotógrafo Xurxo Lobato comisariou na Coruña unha mostra das fotos sobre a Guerra Civil dos Mayo. Fora, aos 91 anos, o regreso de Julio Mayo á súa cidade natal.
Nota: imaxe de Porta do Sol en Madrid durante a Guerra Civil. Foto Mayo