Teatral e fantasmagórica

Shakespeare dirixida e escrita por Joel Coen, desta volta en solitario, sen contar coa inestimábel colaboración do seu irmán Ethan. Unha obra bastante arriscada distribuída pola plataforma AppleTV+ e con estrea limitada en salas, probabelmente, para poder participar en festivais que esixen un mínimo de proxeccións en cines. A traxedia de Macbeth (The Tragedy of Macbeth) / Joel Coen / EUA / 2021 / 105 min. A historia é ben coñecida: Macbeth (Denzel Washington) topa con tres bruxas que lle auguran a coroa, mais non a dos seus descendentes. Obsesionado con este presaxio, trata de forzar que se faga realidade, custe o que custe. A súa ambiciosa muller, Lady Macbeth (Frances McDormand), será determinante para acalar as voces da consciencia do seu esposo para que se cumpra a profecía e consiga o trono, un trono tinguido de sangue, traizón e loucura. Joel Coen idea un híbrido entre teatro e cinema rodado nun pulcro branco e negro, baixo a dirección de fotografía de Bruno Delbonnel (Amelie), inspirada no expresionismo alemán, e onde todo son decorados. Si, aínda que non o pareza, todo está construído ex profeso para a ocasión e, salvo un elemento da escena final, tampouco hai planos en exteriores. Isto, xunto coa impresionante e minuciosa posta en escena, acaba dando ao conxunto unha sensación de clasicismo inmediato onde a sombra de Orson Welles é ben alongada. O elenco está espectacular, con grandes soliloquios recitando os versos de Shakesperare. Denzel Washington estivo nomeado ao Globo de Ouro ao Mellor Actor de Drama, premio que perdeu con Will Smith por O método Williams. Porén, a verdadeira roubaplanos é Kathryn Hunter, actriz teatral estadounidense de ascendencia grega que interpreta as bruxas (e tamén un vello). Impresionante o traballo corporal, de voz e de expresión facial que acada neste filme. Xunto coa posta en escena, os decorados e a fotografía, as breves, pero potentes aparicións de Hunter son do máis memorábel da película. Os Globos de Ouro esquecéronse dela, mais os Premios da Crítica de Nova York, unha asociación con moito máis prestixio actualmente, outorgoulle o de Mellor Actriz de Reparto. A ver se os Oscar tamén se lembran dela. A traxedia de Macbeth é unha historia eminentemente shakesperiana, teatral e fantasmagórica, con evidentes ecos de Welles, Kurosawa ou Murnau e reminiscencias a Edgar Allan Poe nas pasaxes da loucura. Un filme ideal para persoas nostálxicas do cinema clásico e das grandes interpretacións. Mágoa da proxección limitada en salas.