Xabier Seixo, a bandeira de Nunca Máis no Luar: "O máis importante era denunciar a falta de transparencia"

Como foron eses primeiros días despois do afundimento do Prestige?

Uf, lembro por exemplo algunha reunión en Compostela días despois e o nacemento de Nunca Máis. As manifestacións...

Entrar en directo no programa 'Luar' foi unha acción espontánea?

A idea foi miña e logo pasou a Nunca Máis. Mantívose en secreto. Analizamos que programas eran en directo e só estaba o Luar e os informativos. Decidimos ir ao programa de Gayoso e conseguimos unhas entradas como público.

"Analizamos que programas eran en directo e só estaba o Luar e os informativos"

Como foi aquela noite?

Aguantamos a que fora 'prime time'. Había xente que controlaba sobre temas de horario. Cando decidimos subir o rexedor conseguiu parar a varias persoas. Ao final conseguín pasar eu e unha compañeira da Asociación en Defensa da Ría. E Gayoso moitas táboas. Nótase que estaba acostumado a tratar co público.

Cal foi a resposta do público na mesma sala onde se emitía 'Luar'?

A xente non se molestou. Tampouco houbo represalias por parte da produtora do programa. Mesmo despois entre veciños e veciñas meus, votantes do PP, a resposta foi positiva.

Pensa que tivo repercusión esa acción?

A min esas cousas... Non me paro a analizar. Aínda que non existían as redes sociais, sei que tivo repercusión nas listaxes de correo. Non estabamos preocupados por esa cuestión. Había que rachar co cerco. Supoño que si. O máis importante era denunciar a falta de transparencia na comunicación e o partidismo que se facía nos medios de comunicación sobre esta situación.

Que quedou desa protesta?

En dez anos tiven tempo de pensar moito. A protesta calou na xente. A xestión política foi a compra de vontades, como no caso dalgunhas confrarías que recibiron cartos sen ter case actividade. Houbo unha desilusión porque a administración non sufriu, o PP fixo dunha derrota unha vitoria. Penso que houbo un 'reset' social e se cadra terá que vir outro Prestige para lembrarnos. Eu mesmo crieime na Ría de Betanzos e vexo como agora as ameixas teñen que pasar por fábrica porque as rías seguen estando mal ou peor: hai presión urbanística, legalízanse as obras a pé do mar,...