As "vacacións" das enfermidades

Toda persoa intelixente adoita quedar como un imbécil cando se encontra rodeada de imbéciles. Jaume Perich Escala, 'El Perich' (Barcelona, 1941-Mataró, 1995). Escritor, debuxante e humorista. O 29 de xuño deste ano, 2023, o ínclito conselleiro de Sanidade, Julio García Comesaña, dixo que o Servizo Galego de Saúde (Sergas) "tentará reforzar" este verán a asistencia nos Puntos de Atención Continuada, nas zonas máis turísticas da comunidade. Que nos centros de saúde "nunca" se cubriron as vacacións do persoal médico, xa que nos meses de estío se reduce a presión asistencial ao haber menos patoloxías respiratorias e outras enfermidades máis propias do inverno. Á parte de mentir, coma sempre, pois si que se cubriron as prazas dos médicos e médicas titulares durante moitos anos, ata que os recortes implantados dende o ano 2009 polos sucesivos Gobernos do Sr. Alberto Núñez Feijóo e Alfonso Rueda aplicaron unha diminución do orzamento no Sergas (sobre todo en Atención Primaria), que fixo imposible contar con profesionais que supliran as ausencias no traballo sanitario. Doenzas de verán A administración do PP quere contar con médicas e médicos preparadísimos (10 anos de estudo coas prácticas) "pola comida". Salarios de miseria (1.288 euros de soldo base) e unhas condicións laborais sen estabilidade e moita precariedade. Os e as profesionais, loxicamente, van a lugares que prestixien o seu traballo e onde reciban un salario digno por exercelo e sen necesidade de ter que estar "esperando" a que a burocracia de quenda se poña en contacto para realizar unha substitución hoxe aquí e mañá alá... Substitución que pode ser por horas, cando traballan o día enteiro, por días, cando van traballar semanas e por semanas cando a persoa titular se xubila ou accede a unha baixa de longa duración por enfermidade. Este ninguneo non o atura calquera persoa que poida exercer a súa profesión con estabilidade e un salario acorde coa responsabilidade do cargo que vai asumir noutro destino. No verán aumentan os golpes de calor, as queimaduras solares e as intoxicacións alimentarias É verdade que hai enfermidades, en xeral, que se manifestan dunha forma máis acusada no inverno: problemas respiratorios, artrósicos, farinxites, amigdalites, etc. pero non quere dicir isto, como di o "físico" responsable de Sanidade, que non se produza noutras épocas do ano. As doenzas crónicas chámanse así por se manifestar de forma recorrente, non descansan en "vacacións". Na primavera, aumentan as enfermidades de tipo alérxico e no verán os golpes de calor e as queimaduras solares, as intoxicacións alimentarias, as conxuntivites, enfermidades causadas por picaduras de insectos ou o pé de atleta; os traumatismos relacionados coas praias, con maiores desprazamentos, etc. Pero insisto: a patoloxía da xente que precisa do seu médico de Atención Primaria segue existindo: só ten que mirar as axendas (se sabe o que é iso) e verá que as consultas diarias, repito diarias, non baixan de 40-50 persoas incluso no verán. Investir en saúde A práctica do PP de reducir o número de camas hospitalarias nos meses estivais (665 na Galiza) é unha estratexia equivocada: se as pacientes non soben a planta dende o servizo de Urxencias por non ter as camas abertas, as que as precisan dende as Urxencias dos hospitais téñeno complicado. Non conseguen liberar o servizo para poder atender outros pacientes. A maiores, se os centros de saúde están baixo mínimos, as persoas que precisan asistencia e non son atendidas acudirán aos servizos de Urxencias. O colapso está garantido (como vemos todos os que utilizamos a sanidade real e non o ven os que cobran por resolver estes problemas). Os eufemismos levan a pensar que falan para parvos: en lugar de falar de peche de camas din: "reorganización asistencial", e que "as camas e as plantas non se pechan", senón que se "adaptan" á demanda e ás vacacións do persoal... E quédanse tan anchos! Que se produza a mesma situación todos os anos non quere dicir que sexa "o normal". As entidades que defendemos a sanidade pública sempre dicimos que precisamos investimentos para reducir as listas de agarda, tanto en consultas como en probas diagnósticas como en intervencións cirúrxicas, pero claro, para isto, precísase persoal e, sobre todo, necesítanse cartos, algo que a administración do PP, con 11.000 millóns de orzamento para o ano 2023, non está disposta a facer. Sempre nos preguntamos, que fan con ese diñeiro do que dispoñen cada ano. Non poden destinar "algo máis" a resolver os problemas do ben máis prezado que temos, que é a nosa saúde?