O Sergas, condenado a pagar 32.000 euros polo atraso nun diagnóstico que lle custou a vida a unha anciá

O Tribunal Superior de Xustiza da Galiza (TSXG) vén de confirmar unha condena de máis de 31.700 euros ao Servizo Galego de Saúde (Sergas) polo atraso no diagnóstico dunha anciá falecida no Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo.

Segundo recolle a sentenza, contra a que cabe recurso, o tribunal desestimou o recurso de apelación interposto polo Sergas contra a resolución pola que o Xulgado do contencioso-administrativo 2 de Vigo condenouno ao pago de 32.000 euros "polo seu funcionamento anormal" na asistencia médica prestada o 21 de setembro de 2018 a unha anciá que faleceu días despois no hospital.

En concreto, a muller faleceu o 24 de setembro de 2018, após a asistencia sanitaria que lle foi prestada no Complexo Hospitalario Universitario de Vigo (Chuvi) por unha diverticulitis de colon con perforación e absceso. Así, a súa filla imputou á Administración sanitaria que a perforación intestinal padecida pola súa nai non foi diagnosticada a tempo, o que motivou o atraso do seu tratamento cirúrxico específico.

Posteriormente, o Xulgado do contencioso-administrativo 2 de Vigo estimou o recurso desta muller e condenou ao Sergas ao abono á recorrente da suma reclamada de 31.727,37 euros por quebra da 'lex artis'.

Os xuíces sinalaron que a anciá acudiu ao servizo de urxencias do Chuvi o 8 de maio de 2018 por unha dor abdominal localizado e após realizárselle un TAC que "non evidenciou patoloxía abdominal" procedeuse á extracción manual parcial de fecaloman observado. Finalmente, foi dada de alta co diagnóstico de dor abdominal en relación con estrinximento.

Posteriormente, o día 21 setembro de 2018 esta muller acudiu de novo ao servizo de urxencias do Chuvi por unha dor abdominal difuso xeneralizado de varios días de evolución, sen tránsito intestinal a pesar da administración de laxante. Como tratamento, procedeuse á colocación de enema de limpeza, que foi efectivo, e foi dada de alta.

Dous días despois, regresou a urxencias e mediante un TAC revelouse unha perforación intestinal. Así, decidiuse aplicar medidas de confort á paciente, "xa que se lle explicou á filla a sospeita diagnóstica e as opcións terapéuticas, rexeitando a cirurxía e decidindo un manexo conservador ao explicarlle a irreversibilidade do cadro sen tratamento cirúrxico".

Probas achegadas

O TSXG concluíu que "existen elementos probatorios suficientes" no expediente administrativo, a historia clínica e o informe pericial practicado para deducir que "non se puxeron a disposición" da paciente "todos os medios" da sanidade pública para detectar, "con antelación suficiente", a perforación intestinal que "finalmente determinou o seu falecemento".

Deste modo, sinalou que se impediu que "puidese afrontarse o tratamento que, cunha elevada porcentaxe de probabilidades, poderíalle permitir superar a grave patoloxía" e "lograr a supervivencia".

Así, afirmou que "a asistencia recibida" pola muller, en especial na segunda ocasión que acudiu a urxencias, "non se adecuou ás esixencias derivadas dos alarmantes signos externos e datos clínicos que manifestaba" e que "facían precisa a práctica dun TAC abdominal" que "puidese detectar a perforación intestinal" que se evidenciou días despois, "cando xa era demasiado tarde para o tratamento cirúrxico".

Por iso, o tribunal asegurou que as probas "revelan a concorrencia dunha mala praxe por erro de diagnóstico nunha fase relevante do proceso asistencial", o que "determina a infracción da 'lex artis ad hoc'" que "foi decisiva para o fatídico resultado finalmente producido".