De como "o ser irracional esperta do seu letargo invernal e invade o mundo civilizado"
Disfrazémonos. Sexamos outras e outros. Sexamos irreverentes (era ben selo sempre, non só estes días). O Entroido está vivísimo na Galiza. Basta andar polas rúas (até vin choqueiros este domingo no aeroporto de Alvedro) para o comprobar.
Que aborrecíbel ser sempre un propio, 24 horas, 365 días! Mudemos. Disfrazémonos. Séndomos outras e outros tampouco é que nos traizoemos, ao contrario, experimentamos o que anda connosco sempre e moitas veces ignoramos.
Ese é o espírito do Entroido, a festa popular de maior arraizamento na nosa nación.
Leamos o que escrebe Felipe Senén, arqueólogo e museólogo, na súa sección Eira das Mouras no Sermos235, desde a pasada quinta feira nos pontos de venda habituais:
"Días [o Entroido] para poñer a proba neste efémero reino da provocación e da irreverencia o estado da cuestión da liberdade creadora, retranqueira, da leria, tan contraria a encirrar e ao desencontro. Festa que sirve de test psicosocial, pois nel dáse renda solta a sempiternos traumas, relixiosos, sexuais, políticos... Desfogadeiro, intelixente arma contra o cobizoso individualismo".
Ou sexa, disfrazándonos tirámoslle as cadeas ao eu que levamos prisioneiro as 24 horas, os 365 días.
Hai máis. Acrescenta Senén:
"Festa solidaria, argallada coa tradición que non traizoa, cando se ceiba a forza bruta do instinto e sae ás congostras aldeás e ás rúas. Corentena de liberdade, con variantes nas bisbarras: comeza en Domingo de Formigueiro, segue polo de Lardeiro ou de Oleiro, logo o de Corredoiro, e por medio o equilibrio de xénero, o Xoves de Compadres e outro Xoves de Compadres. Para condensarse a festa no Domingo, Luns e Martes. Secuencia que remata entregando o reino do tempo á ríxida señorona dona Coresma".
E aínda aponta: "Días nos que se escenifica a invasión da besta brava do monte, o ser irracional que esperta do seu legado invernal e invade o mundo civilizado".
O entroido é o país inteiro, con toda a súa diversidade, a súa hibridez, a súa irreductibilidade a unha imaxe única ou unívoca. Diversidade e á vez unidade, atravesado todo el polo mesmo espírito burlón e emancipador.
Asegúrolles que este é un temazo: se queren coñecer ben Galiza, mergúllense no significado profundo do Entroido e para iso nada mellor que ler o texto Antoloxía dos Entroidos Galegos, da autoría de Felipe Senén.
A íntegra do texto está disponíbel aquí, na nosa loxa, no interior do Sermos235, ou se preferen ter o papel nas mans, nos pontos de venda habituais.