O relator da ONU sobre Extrema Pobreza constata na Galiza o aumento da desigualdade social

O relator da ONU e a valedora do Pobo reúnense con colectivos en risco de exclusión social. (Mauro Bastón-Europa Press)

Philip Alston sitúa o prezo da vivenda e a precariedade laboral como dous importantes problemas que deben de ser enfrontados.

O relator da ONU sobre Extrema Pobreza e Dereitos Humanos, Philip Alston, estivo esta terza feira na Galiza, no marco da súa xira polo Estado, e advertiu do "aumento dos niveis" de desigualdade e de persoas en risco de pobreza ou exclusión que hai. Ademais, advertiu que existen "importantes diferenzas rexionais" en canto a prestacións e asistencia social no Estado.

Todo isto o manifestou en declaracións aos medios minutos antes de participar nunha reunión na sede da Valedora do Pobo. Neste encontro participaron a propia valedora, María Dolores Fernández Galiño, colectivos e persoas que sofren situacións de discriminación por dependencia e exclusión social.

Embora que a economía española "mellorou moito" desde a gran crise de 2008, o relator das Nacións Unidas destacou as "dificultades moi serias" de certos colectivos para "recuperarse" da crise. "A situación das persoas que teñen recursos mellorou moito, a economía mellorou moito, mais os sectores máis baixos da poboación seguen vivindo en circunstancias moi difíciles", explicou Philip Alston. Entre os grandes retos aos que se enfrontan estes grupos, o relator nomeou o acceso á vivenda e o "emprego precario".

 "A situación das persoas que teñen recursos mellorou moito, a economía mellorou moito, mais os sectores máis baixos da poboación seguen vivindo en circunstancias moi difíciles", explicou Philip Alston

Tamén en declaracións aos medios, o vicepresidente da Rede Galega contra a Pobreza (EAPN-Galicia), Daniel Bóveda, valorou a "importancia" da xornada, xa que permitirá "poñer voz e cara" ao estado de pobreza na Galiza e no Estado. Non en balde, Bóveda pediu que a sociedade "non sexa cómplice" nun discurso de odio que "está a tomar protagonismo" e que busca "criminalizar a persoas que o pasan mal" e "negar o violencia de xénero ".

"Hoxe non contar con recursos económicos non é só unha das dificultades para acceder a unha vivenda digna, senón precisamente este discurso de odio alimentado polos partidos políticos e pola sociedade", explicou, ao tempo que apelou. para "loitar" contra eles "con datos obxectivos".

Segundo un informe emitido o pasado mes de outubro pola EAPN, 23% da poboación residente na Galiza estaba en risco de pobreza e exclusión social en 2018, o que implica que case a cuarta parte dos habitantes (máis de 621.000 persoas) sofren esta situación.

"Violencia administrativa"

Durante o encontro de Philip Alston, moderado pola valedora do Pobo, diferentes persoas en risco de exclusión e grupos que as representan expuxeron ao representante da ONU os problemas sociais, laborais e sanitarios aos que se enfrontan no seu día a día.

Entre as participantes neste foro, houbo inmigrantes sen papeis enfermos de Alzheimer e entidades como a Asociación Boa Vida de Pontevedra e a Fundación Juan Soñador, entre outros.

Un dos aspectos que máis influíu na reunión co relator foi a "burocratización excesiva" no acceso a axudas públicas como a Risga. E, como se expuxo, en cidades como Vigo hai retrasos de "até un ano" na tramitación destas prestacións.

Neste sentido, as representantes dos colectivos sociais denunciaron que estes atrasos se converten nunha verdadeira "violencia administrativa". Paralelamente, advertiron de que incluso as beneficiarias destes ingresos son chamados "preguiceiros porque, segundo algunhas persoas, reciben diñeiro público gratuíto".

Así mesmo, as participantes nesta entrevista con Philip Alston indicaron que outro dos problemas destes ingresos de inclusión é "que son absolutamente insuficientes para cubrir as necesidades básicas da xente" como acceder a un fogar ou cubrir gastos de comida.

De feito, na mesma liña que o relator da ONU, aseguraron que hai "desigualdades" entre os diferentes territorios do Estado, o que provocou a "necesidade dun marco estatal" de mínimos.