Non é país para crianzas
Falta de asesoramento e apoio durante o embarazo, parto, postparto e aleitamento. Imposición dun modelo de crianza estandarizado e invisibilización doutras perspectivas, así como a laminación do idioma propio na escolarización. Estes son, canda as dificultades derivadas dun contexto de crise, marcado polo desemprego e a precariedade, os factores que inciden no continuado descenso da natalidade e nas dificultades na crianza que enfrontan as nais e pais no noso país. Eis un extracto da reportaxe que publicamos no Sermos Galiza 248.
A baixa natalidade é un problema estrutural na Galiza. Desde 1986, o saldo vexetativo é negativo, isto é que se rexistran máis falecementos que nacementos. Unicamente o retorno da emigración galega, a finais dos anos 90 e inicio da primeira década do século XXI, atenuou esa tendencia. As proxeccións demográficas para o noso país son estarrecedoras. A taxa bruta de natalidade foi do 7,12 no ano 2015, face ao 16,0 rexistrado en 1975. Para 2020 as previsións do Instituto Galego de Estatística apuntan que o descenso no número de nacementos continuará reducindo a taxa de natalidade até o 6,3.
[Podes ler a reportaxe íntegra no Sermos Galiza 248, á venda na loxa e nos quiosques e puntos de venda habituais]