Mojitos, dinosauros e nazis no medievo galego

As máis importantes son as que contan coa distinción de Festa de Interese Turístico de Galiza, como as de Baiona, Betanzos, Mondoñedo, Pontevedra, Ribadavia e Vigo.

Esta última, A Reconquista, vén de ser incluída no selecto club das de Interese Turístico Nacional. Pero, son estes recoñecementos garantía de calidade e rigor? O doutor en Filoloxía Románica Francisco Rodríguez considera que “en absoluto”. “Máis ben son unha especie de pastiche cinematográfico fundamentado na idea estándar e oficial da historia de España que, no caso galego, supón unha ocultación brutal, empezando polo uso da lingua. Pensar nunha Galiza medieval falando castelán... Iso non ten nada que ver coa historia”, engade.

Anselmo López Carreira, un dos medievalistas galegos máis prestixiosos, apunta que ese selo debería estar vinculado a un “mínimo rigor”. “Que haxa de comer hamburguesas non é tan importante, hai cousas máis graves. Por exemplo, xa sabemos que a Reconquista foi unha festa da reacción da ultradereita do momento, sen ningún tipo de carga progresista... Tal vez se poidan conmemorar outras cousas máis modernizadoras”, sinala.

Os poderes públicos, responsábeis

Existen dúas formas de organización desta clase de eventos. Por un lado, o Concello, en colaboración con outros entes públicos superiores e colectivos culturais, veciñais e de comerciantes, encárgase de todo. A outra é que lle encomenden ese proceso a unha empresa privada sacando a concurso público a preparación da festa. Este último sistema, por ser o máis rápido e sinxelo (que non o máis barato) é, con moito, o máis habitual. E aí comezan os problemas.

[Podes ler a información íntegra no número 356 do semanario en papel Sermos Galiza, á venda na loxa e nos quiosques]