Licenza para disparar: Radiografía da tenza de armas na Galiza

Todas as armas requiren un permiso. "E todas teñen unha guía de pertenza que acompaña sempre a arma e que a identifica", aclara Javier Fernández Luaces, presidente da Asociación Galega de Coleccionistas e Afeccionados ás Armas de Fogo. "Cando vas á Garda Civil pedir unha licenza, o primeiro que che preguntan é para que a queres: caza, tiro deportivo, defensa propia. Daquela, has superar todos os requisitos e os exames de capacitación para que cha concedan".

O Regulamento de Armas, do 93, estabelece diferentes categorías en función das súas características, perigosidade, uso e destino. En termos xerais, hai armas de fogo curtas, pistolas e revólveres; e longas, escopetas e rifles. Son as máis comúns na Galiza. Hai 71.318 escopetas de caza e tiro deportivo, 18.583 rifles de caza maior, 2.367 armas de concurso máis 777 pistolas e revólveres.

As armas curtas para a defensa persoal son, tamén, as máis difíciles de conseguir. Quen as solicita, ademais de ter residencia no Estado español, certificado de antecedentes penais en vigor e un informe de aptitudes psicofísicas -como cómpre en todos os casos- debe xustificar a existencia dun risco especial e a necesidade de portar, cando o considere, unha pistola para a súa propia defensa. 

Xoieiras, farmacéuticas, alcaldesas, xuízas e fiscais, entre outras, dispoñen deste tipo de permisos para a súa propia protección. "Desde hai anos, estas concesións foron a menos", apunta Modesto Toribio, responsábel da Armaría Toribio. "Os supostos que dan acceso a este tipo de armas foron minguando conforme desapareceu a ameaza do terrorismo e os usos sociais foron mudando". 

Control máis rigoroso

Da mesma maneira, di, esta medida tivo a súa réplica entre militares, policías e gardas civís retirados, "que segundo os criterios do Ministerio de Interior, comezan a devolver a súa arma de uso particular".

Todos os tiradores teñen que xustificar a súa actividade. Os cazadores abonda con que presenten a licenza de caza. Os deportivos teñen que estar federados, pertencer a un club, adestrar e competir para poder renovar o seu permiso. Cada cinco anos, os primeiros, e cada tres, os segundos. Ademais, apuntan desde Intervención de Armas, "os órganos competentes poden comprobar en calquera momento se as manteñen e se non, revogar o permiso".

O regulamento de armas, en esencia, non mudou ao longo dos últimos anos. "Cambiaron as leis que rexen a sociedade", explica Toribio, que contribúen a un control máis rigoroso dos permisos. "Calquera falta que nos obrigue a pasar polos xulgados queda rexistrada e é suficiente para que nos retiren a licenza". En caso de violencia machista, aclara, abonda unha denuncia para figurar no Rexistro de Violencia de Xénero ao que ten acceso a Garda Civil.

A información íntegra pode ser consultada na edición en papel de Nós Diario, á venda nos quioscos, ou na súa lectura na nube