Galiza, unha potencia en verduras de mar

Se len palabras como wakame, nori ou dulse seguramente pensen en comida asiática, mais así é como se coñecen as algas que viven nos fondos mariños da Galiza. “Exóticas non son. Máis do país que elas non hai”, salienta Clemente Fernández , impulsor da empresa pioneira na recolección, secado e preparación de algas para usos alimentarios no Estado español, Algamar. “As algas estaban antes que todos e todas nós, antes tamén dos peixes. Foron as primeiras na cadea evolutiva e despois chegou o demais, así que se buscamos un alimento do país, aí están elas”, engade, en declaracións a Sermos Galiza.

Son máis de 600 as especies de algas, moitas delas microscópicas, que viven baixo o mar galego. Os seus usos transcenden o ámbito alimentario e abranguen desde o termalismo e a cosmética até a industria farmacéutica, e mesmo a agricultura e a gandaría. Tradicionalmente, recoñeceuse o seu uso na forraxe para os animais e como esterco e corrector do pH da terra. Existen antecedentes do uso de algas no campo da veterinaria, así como na dermatoloxía e, máis recentemente, na cosmética e na thalassoterapia. Aliás, se hai un uso que destaca pola súa frecuencia ese é o de xelificante, espesante e estabilizante. De feito, a empresa líder mundial na produción de carraxenina a partir das algas, Ceamsa, conta co seu centro de operacións no Porriño, que tamén produce o alxinato. Estas denominacións pode que non lles digan nada, mais si os E-407, E-404, E-402, E-403 ou E-405, aditivos que se empregan principalmente na industria alimentaria, amais de na farmacéutica e na cosmética.

 

[A reportaxe íntegra está publicada no Sermos Galiza 225, á venda na nosa loxa]