Emerxencia climática: pasos presentes e futuros
María Bañón resume a Sermos Galiza como xorde o Movemento: “A xente nova, estudantes dos institutos e universidades, mobilizámonos a partir dos –Fridays for Future–. Entramos en contacto con asociacións e colectivos ecoloxistas que levan décadas traballando. Decatámonos de que precisabamos crear sinerxias tamén co feminismo e cos movementos sociais. Demandamos o mesmo, xustiza climática e xustiza social”.
Os días previos ás manifestacións do 27 organizaron actividades, como charlas formativas que tratan desde o impacto do cambio climático até os incendios e a eucaliptización. O manifesto impulsado polo Movemento Galego polo Clima fai unha crítica “ao modelo de produción e consumo actuais”. Lembra que Galiza forma parte dese “20% da humanidade que emprega o 80% dos recursos do planeta”. Recolle as reivindicacións a nivel internacional: a declaración da “emerxencia climática”, o compromiso “vinculante” dos gobernos ou o descenso das emisións de gases de efecto invernadoiro para impedir que a temperatura do planeta aumente 1,5 graos.
Os colectivos que o subscriben demandan ao Goberno estatal, á Xunta de Galiza, deputacións e gobernos locais dez medidas, que pasan pola redacción dunha Lei de Emerxencia Climática, a mudanza nas políticas forestais, unha mellor “eficiencia no uso da auga” ou unha política agraria “con base en produtos de proximidade e sustentábeis”.
Follas de ruta ante a emerxencia
O Movemento Galego polo Clima xorde coincidindo coa redacción e exposición pública das follas de ruta da Xunta de Galiza ante a emerxencia climática: a Estratexia Galega de Cambio Climático e Enerxía e a Estratexia Galega de Economía Circular. As organizacións ecoloxistas Adega e “Galiza, un Futuro sen Carbón”, integrantes do Movemento Galego polo Clima, presentaron alegacións a ambos. Manoel Santos, de “Galiza, un Futuro sen Carbón”, explica a Sermos Galiza que “a redacción das estratexias é unha obriga que chega da Unión Europea, pero estas deben transformarse en leis”.
[Podes ler a reportaxe íntegra no número 365 do semanario en papel Sermos Galiza, á venda na loxa e nos quiosques]