O movemento feminista nos carteis do Museo do Pobo

Nos anos setenta do pasado século, Leonora Carrington realizou un cartel para o Movemento de Liberación Feminista en México, convertido co tempo nun valioso exemplar de coleccionista. Na obra, disposta en semicírculos, comparten espazo varias figuras ambiguas de humanos e animais, participando dunha escena de trama surrealista, un universo no que a artista movíase ben e no que destacou amosando personaxes que semellan extraídos de auténticos pesadelos. Por entón, Carrington aseguraba: “A sociedade enteira procura que as mulleres non sexamos libres. Considéranos animais inferiores". Dicíao convencida, xa que desde moi nova tivo que apañarse para ser respectada nun mundo controlado por homes, o que lle supuxo enfrontarse a un pai tiránico e mesmo unha dura reclusión nun psiquiátrico. No último tramo da súa vida axudou expresamente a dous movementos que viaxan en paralelo, lidiando por unha sociedade máis xusta: ás organizacións feministas e as ecoloxistas. Aquel cartel foi decisivo. O nacemento do cartelismo vai asociado á técnica da litografía e o seu creador foi o francés Jules Cheret, que a mediados do século XIX chegou a experimentar con reproducións en cor. Antes da invasión das redes, era un dos mellores medios de transmisión do imaxinario colectivo, en xeral, e un instrumento eficaz de información e divulgación dos ideais feministas. Unha colección de carteis polo 8-M No Museo do Pobo Galego exponse unha colección de carteis dedicados ao Día Internacional da Muller no noso país, editados entre a década dos oitenta e o ano 2014. Cada un deles faise eco dun momento concreto de reclamacións, que xorden nestes afiches de xeito directo e claro a través das palabras, que lanzan a mensaxe como un berro de protesta, e a complicidade das imaxes. En conxunto, bótase man de tácticas alegóricas, escenas cinematográficas ou coñecidas pezas artísticas para dar sonoridade ao relato feminista. Son parte da cultura visual dunha época e dunha sociedade, que despois de corenta anos de ditadura puido, en 1975, saír á rúa para reivindicar os dereitos de igualdade. Desde as sufraxistas inglesas até o 8-M actual, os carteis asaltaron o espazo urbano servindo de recurso activista, dando voz á queixa que esixía un mundo máis igualitario e tamén á que desenmascaraba a violencia machista. A liberdade das mulleres foi moi batallada ao longo de décadas e décadas de lea e enfrontamento, e, aínda así, hoxe en día, continua a estar en perigo. Os carteis do museo reflexan ese territorio a protexer e defender, tal e como no seu día fixo Leonora Carrington.