“Vou cambiar o mundo”

É un libro-disco con autorías compartidas. O compositor da maioría das cancións e director musical é Néstor Blanco, e a autora dos textos Fina Casalderrey. Lingua guapa. Cantos que contan… / Néstor Blanco e Fina Casalderrey / 2020 /Editorial Galaxia / Catorce pezas / 20 euros Chama a atención o despregue inxente de instrumentistas colaborando no disco: Gustavo López, Pachi Cruz, Adrián Solla, Xoana, Martiño Malleiro, Lorena Varela, Raquel Miguélez, Miriam Buceta, Sergio Heredia, Fernando Ramón, Damián D'Alessandro e Daniel Otero. Ademais, tamén participa a Xove Orquestra Filharmónica Cidade de Pontevedra (que son unha chea delxs!). Pola parte das voces, hainas infantís, como o Coro Infantil CEIP Álvarez Limeses ou o Coro Luís García Limeses, e adultas. Nestas, mestúranse voces referentes do panorama con outras máis descoñecidas. Cantan Laura Alfonso, Xoana, Enrique Martínez, Uxía, Ángeles Ruibal, Sabela Trigo, Miguel Pérez, Ana Trabazo, Manoele de Felisa e o propio Néstor Blanco. Destaco a Enrique Martínez no tema “O Sapo”, que me lembra ao punto oscuro que tiña Carmiña Vacaloura e que me encanta; e a Uxía, que todo o que toca se converte en ouro, co tema “Nomeando a Chuvia”. E é de especial beleza a peza “Vou Cambiar o mundo”, con orquestra e coro infantil. Os arranxos están coidados, e cada tema é diferente (máis rockeiros, máis jazzeiros, electrónicos, outros con arranxos orquestrais, outros que miran a latinoamérica)… e isto fai que se escoite o disco enteiro sen ter un ápice de sensación de monotonía. Ademais, a pesar de que contén 14 pezas, non teñen unha duración moi longa. Algo curioso no libro é que antes das pezas hai unha selección de fragmentos de poetas galegas e galegos –de calquera época- relacionados co tema que vén a continuación ou co leimotiv xeral do traballo. Ademais, esta escolla queda bastante equilibrada entre autoras e autores. As ilustracións son de Lucía Cobo e o deseño é limpo e agradable. Como único punto negativo, hai moitísimos desprazamento de acentos entre as palabras e as melodías, algo que non axuda á comprensión, sobre todo nun traballo feito para nenas e nenos. Vou cambiar o mundo nun plisplás. Vou cambiar o mundo por un que me guste máis.