Tradicional deconstruído

Reviravoltas é o terceiro traballo discográfico de Cuarteto Caramuxo. Este cuarteto que tecnicamente non é un cuarteto está formado por catro clarinetes (Felipe Agell, Xoan Carlos Váquez, Óscar Prieto e Fernando Abreu), acordeón (Marcos Padrón) e percusións (Xulia Feixoo). Reviravoltas / Cuarteto Caramuxo / Nakra / 2021 / Nove pezas / 10 euros O primeiro disco fora un absoluto boom na música galega, eu estivera enganchadísima. Supoño que era difícil non engancharse, a potencia do clarinete baixo e de todo aquilo que soaba tan ben empastadiño non deixaba indiferente a ninguén. Aquel CD puña o protagonismo máis nas melodías, e os arranxos eran moi aditivos: conseguiran a fórmula máxica de Cuarteto Caramuxo. Neste terceiro traballo xa se nota unha maior madurez como grupo. Hai cambios: na formación, como a entrada da potente Xulia Feixoo ou a presenza de Marcos Padrón (jazzero empedernido, e o seu toque nótase). Tamén hai cambios na concepción. Neste Reviravoltas semella que buscan moito máis experimentar cos sons, coas estruturas, ver ata onde poden chegar. Pero non esquecen de todo a esencia dos primeiros tempos; exemplo diso é a peza "Miña Prima". No libreto do disco podemos ler: unha volta. A música non é só música. Outra volta. O clarinete non é só un instrumento. Reviravolta. Galiza existe porque existimos nós, e porque antes de nós existiron outras. (Se queredes seguir lendo o texto de Guillerme Inácio teredes que mercalo!). As colaboracións que atopamos son as de Mercedes Peón (que canta o coñecido tema "De Seu"), Marilú Campos (percusión miúda) e Jose A. Vilas (electrónica. Xa vos comentei que neste disco experimentaban moito, aínda que no segundo traballo xa abrían camiño). As melodías nas que se basearon son tradicionais, do Cancioneiro de Casto Sampedro. Deconstrúenas, reméxenas ao gusto e recréanse até o infinito. O deseño gráfico, coa técnica do collage, é de Macarena Montesinos e conecta co mar. Sempre me gustou moito esta técnica nos discos, dálle un toque surrealista que me encanta. Por moitas reviravoltas! É o día do patrón. No torreiro soa este pasodobre. As parellas beillan agarradas. A señora Basilia da Pereira, mentres terma da cunca, pensa: 'os fillos de miña filla, meus netos son. Os fillos de meu fillo, poden ser ou non'.