Tres pesos que encaixan

É moi curioso o modo que teñen de combinar os recursos, xa que o disco non se fai nada monótono. Estevo ten unha voz moi auténtica que casa á perfección coa forza e a pegada de Felisa, mesmo con pezas fermosísimas a dúo. De cando os animais cantaban / 3 Pesos / autoedición / 2020 / 12 pezas / 10 euros Hai partes máis modernas e outras máis fieis á tradición, unhas máis enérxicas e outras máis doces. Até hai un tema de composición propia. No comezo do disco atopamos unha peza de Toutón que reconverten en tango (pandeireta incluída, xa que fixeron arranxos específicos para as percusións), seguida polo tema “A miña María”, no que só empregan percusións e as súas tres voces, por momentos de maneira case contrapuntística. E é que cando as e os músicos saben de onde parten, con ese grande amor e coñecemento pola tradición, poden despois facer e desfacer ao seu antollo as pezas, porque están tratadas co máximo respecto, e iso nótase na estética do traballo que fan. Penso que os e as integrantes de 3 Pesos empastan á perfección. Xa vira unha vez un concerto, nos seus comezos, e sorprendérame moito a presenza que tiñan sendo soamente tres persoas. Contan ademais o concepto no comezo do libreto: “nos tempos do alén, cando os animais falaban, as mulleres e os homes eran un máis no mundo dos paxaros. Voaban e cantaban ceibes e lucían traxes de plumas de mil cores. Co paso do tempo, dado que eran hábiles coas mans, créronse mellores que o resto e quixeron sometelos ós seus antollos”. A historia continúa, pero vou deixar que a descubrades se mercades o CD. A fotografía é de Daniel Díaz e o deseño gráfico de Sergio Casas. As ilustracións, deste último, parécenme dunha sensibilidade artística brutal. Pero pola parte do deseño, fáiseme moi pouco práctico por ser demasiado escuro. Remato dicindo que a colaboración de Fani Otero resúltame fantástica. Desde que a escoitei no xa lendario Arrolos de Salitre quedei prendida dela! Parabéns por ter a coraxe de sacar un traballo neste ano terríbel e longa vida aos 3 Pesos! O da verdura non vén, no porteliño da horta, algún enrediño ten, miña nai, a pota ferve. Quen mas oe ben me entende, deume Deus habilidade pra comprar a quen me vende, eu cantar cántoche rabias.