Nazón do cha-cha-chá

Non pasarán. Esa é a mensaxe fundamental de Antón Reixa e a súa banda, Os Resentidos. Desde os tempos de Sitio distinto insisten en que estamos en guerra pero hai que reflexionar. O seu último traballo afina algo máis e ponlle nome ao conflito: loita de clases. Esa é a reflexión de base e, a partir dese recoñecemento, xa se pode declarar desde o internacionalismo de Dante que o maior mérito é vivir: sobrevivir ("Divina Comedia"), ou desde o nacionalismo rosaliano denunciar a maldita oligarquía ("A xustiza pola man"). Organización Nautilus / Os Resentidos / Altafonte / Doce pezas / 25,95 euros (vinilo) Organización Nautilus apela a ese mundo submarino desde o que se organiza a resistencia, co Capitán Nemo -que quer dicir ninguén- á cabeza. Desde o fondo da ría de Vigo emítense sinais que a clandestinidade comprenderá sen necesidade de consultar o código. A chamada á organización vén acompañada dunha visión realista do estado da cuestión: o futuro volveuse Asperger de tanto desexalo, di en "Organización", e en "Warren Buffet" recoñece que os ricos van gañando, como asegurou o aludido no título do tema. Mais a rendición non entra nos plans da banda: unha revolución que non cabe no carro do supermercado -e que non será televisada- leveda nos fondos abisais, esperando que Belén Esteban teña podólogo para saír ás rúas e traer, por fin, a redenzón da boa nazón do cha-cha-chá. A experiencia é un grao e Os Resentidos demóstrano: posibelmente Organización Nautilus sexa o seu disco máis redondo no capítulo musical. A apertura de estilos, cuns alicerces ben chantados no funky, permítelles achegarse ao hip hop, ao acid jazz ou mesmo á cumbia e o cha cha chá sen que a unidade se resinta. Reixa, pola súa banda, atempera a súa querenza pola spoken word e achégase á melodía desde unha perspectiva que non deixa de ser tan persoal como coherente coa proposta. Tampouco desaparecen as raíces do rock'n'roll: "Ausencia Fracaso", "Anti-sistema" ou o poema de Rosalía a ritmo dos Beastie Boys dan fe desa fidelidade aos principios. Os oíntes atentos mesmo atoparán alusións musicais a aquel histórico "Sector naval" de 1986. Rock'n'roll e revolución non parecen malos principios nin mala receita para pedir "Money for free" e deixar claro que os verdadeiros antisistema son os directivos do Banco Mundial. A estas alturas xa debería estar claro que a quen madruga nin Dios o axuda, e Os Resentidos póñense de parte dos que teñen que ir ao mar cando a frota está amarrada. Se cadra, estamos ante o disco máis depurado dunha banda que reflexiona sobre o conflito e actúa entre tanta gozadeira xacobea para demostrar que se nos organizamos... outra vida é posíbel. Aínda non demos atopado o tesouro de Rande, pero a loita continúa.