Melodías e produción musical no foco

Gran mérito este de compilar cancións tan recentes, das que ademais, non sei vós, pero eu coñecía case todos. A propia Guadi nas entrevistas conta que as artistas que colaboraron non se limitaron a facer o seu papel interpretativo, senón que se implicaron. Di que non é un disco de duetos, senón coral. Como exemplo, Andrés Suárez foi quen escolleu "Reconociéndome", e Lisandro Aristimuño, arxentino que viviu uns meses na Galiza, quixo cantar "Balada de Verán" en galego. Inmersión | Guadi Galego | Altafonte Music | 2019 | Doce pezas | 18 euros Saco o chapeu ante o concepto que Guadi usou para este disco. Conceptualmente, quixo usar as sete linguas peninsulares: galego, catalá, asturianu, occitano-aranés, euskera, castelán e galego-portugués. E é así como con este traballo ela conecta culturas, linguas, xeitos de cantar, de entender a música. Recoñezo que levo anos rosmando porque boto en falta a Guadi máis folqui (isto non é unha crítica obxectiva, é un gusto persoal, e tómome a licencia de dicilo, xa que son a máis seareira de Guadi: a voz perfecta, a sensibilidade perfecta). Mais teño que recoñecer que este Immersion me parece unha auténtica alfaia. Nel prima a produción (Pau Brugada e Vic Moliner). Minimalista, reducindo as composicións —grandísimas composicións de Guadi— á súa esencia. Non é tan pop-rock como os últimos traballos, vai polo camiño máis electrónico. Na produción incluso abundan efectos simpatiquísimos como o Tape Stop. É un disco que me enganchou por moitos motivos. O deseño, que inclúe capa e contracapa de super Leandro Lamas e as colaboracións, das que destaco: a peza en euskera "Tribua", con Mikel Urdangarín —que comeza con txalaparta e ten un crecemento brutal até rematar cun rollo rockeiro—; ou "Balada de Verán" —preciosa, co arxentino Lisandro Aristimuño cantando en galego e Germán Díaz musicando co seu "no se qué, que qué se yo" con caixa de música, zanfonas e serrucho. E logo "Sen Remordementos", con Xabier Díaz. Sempre me fascinou o pouco que teñen que ver cantando Guadi e Xabier, pois a pesar de beber das mesmas fontes teñen personalidades moi marcadas… E o ben que finalmente combinan as súas voces. Tamén destaco no vocal a colaboración de Andrés Suárez en "Reconociéndome", alucíname a pegada que ten sobre todo nos finais das frases. E, por outra banda, saliento a fermosa "Cantar para Ver", en asturiano. Lembro que cando Guadi me deu o disco O mundo está parado xa sabía que esa peza me ía conquistar. E non se equivocou. Immersion é unha marabilla de traballo en todos os sentidos. "Yá nun t’alcuerdes del ánxel en cada esquina de la mio cama. Puedo sentirnos cantar imaxinándonos na pantalla".