Fantástica evocación sonora

Creo que non son a única que tiña unhas ganas inmensas de estrear o 2021, espero que esteades ben e comezárades o ano con moita saúde, ese é o meu desexo para vós. Aínda que pareza mentira, dentro do que permiten as circunstancias, seguen saíndo proxectos musicais moi interesantes e moi frescos dos que quero falarvos hoxe. @page { margin: 2cm } p { margin-bottom: 0.25cm; direction: ltr; font-variant: normal; color: #00000a; letter-spacing: normal; line-height: 120%; text-align: left; page-break-inside: auto; orphans: 2; widows: 2; text-decoration: none; page-break-before: auto; page-break-after: avoid } p.western { font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; so-language: en-US; font-style: normal; font-weight: normal } p.cjk { font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12pt; so-language: en-US; font-style: normal; font-weight: normal } p.ctl { font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; so-language: ar-SA; font-style: normal; font-weight: normal } a:link { color: #00000a; text-decoration: underline } Lilith / María Rodés / 2020 / Satélite K / Nove pezas / 16,99 euros Case sempre que escribo para vós, neste fermoso recuncho en Nós Diario, cóntovos da dificultade de levar a cabo un proxecto musical ou do laborioso que pode ser editar un disco en calquera dos formatos. Asistimos, ademais, a unha transición entre o CD, o revivir do vinilo e a música en plataformas dixitais, e é doado ás veces perderse un pouco e non saber que escoller ou onde atopar música. Hoxe quero falarvos de Lilith, un disco que, aínda que saíu a finais do ano pasado, estiven esperando a xaneiro para poder escoitalo. Hai que comezar ben o ano. A súa autora é María Rodés, unha prolífica música e vocalista catalana, que experimenta con todo tipo de estilos. María é unha das voces con máis personalidade do panorama musical actual e que está chamada a ser unha das renovadoras da canción en Cataluña. Ten un estilo moi definido polo seu delicado timbre vocal que parece fluír entre as melodías e non necesita ostentacións para ensinar o grande da súa voz. Xoga coa naturalidade que ten a voz ao falar, e iso enche. O seu disco Lilith, o quinto da súa carreira, está inspirado nunha temática chea de referencias ao mundo feminino, ás bruxas, á maxia… é unha homenaxe a todas as mulleres de espírito libre. Lilith segundo a tradición, foi o nome da primeira muller de Adán. O disco, contén nove cancións, unha delas en catalán “Les bruixes tornen”, e ademais unha versión moi ben arranxada dunha melodía do Paraguai “Recuerdos de Ypacaraí”. Dentro de toda a maxia que contén o disco, María Rodés constrúe un universo propio, onde tamén está presente a figura do Demo, con quen fala directamente nas cancións “Carta al Diablo” e “Pelo Rojo”, todo cunha especial devoción pola música tradicional que se deixa sentir en algúns outros cortes. Cabe salientar a fantástica evocación sonora, é dicir, toda a instrumentación delicadamente construída para cada unha das cancións nas que atopamos arpas, sintetizadores, violonchelos… A voz de María Rodés, xa de seu doce e delicada, parece borboriñar (unha palabra que me ensinou Sofía Espiñeira) as letras de “Canto Oscuro”. Este corte en particular, unha das últimas cancións do disco, é unha declaración de auténtica esperanza. Iso é o que nos queda, cultivar a diario a esperanza, amais de acompañar os días escoitando músicas para encher a alma.