Trinta e tres poéticas mozas, trinta e tres portas abertas

Haberá quen pense que tres antoloxías poéticas de voces novas en cinco anos son moitas. Esta última vén sumarse á que publicou Apiario en 2016 (No seu despregar) e á que publicou en 2017 Chan da Pólvora (Antoloxía da poesía galega próxima). Mesmo se podería engadir Dentes para a mazá, tamén de Chan da Pólvora, que recolle a obra de doce poetas que aínda non publicaran de maneira individual á altura de 2018. En calquera caso, o propio coordinador xustifica no limiar a decisión de Urutau con razóns convincentes, ás que se podería engadir que, se aceptamos o consenso sobre o bo momento que atravesa a nosa poesía, coñecer de primeira man autorías menores de trinta anos, xa que este é un dos criterios, axuda a enxergar posíbeis traxectorias. Poesía galega novísima (Marcus Daniel Cabada, coord.) / Urutau / 2020 / 14 euros / 246 páxinas Ademais é unha boa forma de achegarse a través do formato en papel ao que se está a producir fóra dos libros. Para alén do soporte audiovisual, as redes sociais, as iniciativas por parte de asociacións ou os encontros poéticos en streaming, que tan bos resultados están a ter nesta pandemia, débense ter en conta todas as formas de creación e difusión que se dan na rúa, nunha reviravolta de arte urbana que inclúe batallas, slams ou jams en espazos, a priori, pouco ortodoxos para a lírica. Mais que estean fóra das páxinas de celulosa non significa que estes textos vaian situarse sempre na marxe literaria. Mentres camiñan cara ao centro, aínda coas baixas que se producirán no traxecto e cos perigos que supón "que poesía é a nova presa dese capitalismo do espectáculo", en palabras de Cabada, seguen a ser útiles as recompilacións pensadas para unha recepción máis clásica, entre elas a da crítica. Esta vocación é totalmente acorde co espírito da editorial, que aposta sobre todo pola poesía, aínda que lles dá cabida a outros xéneros, desde unha perspectiva feminista e multicultural, onde participan principalmente autorías do eido da lusofonía. É certo que ás veces é complicado atopar as obras nas librarías, xa que se opta por un sistema de venta directa. Pero o sistema galego debe atender a esta casa editora na que teñen publicado autoras galegas como Eli Ríos ou Arancha Nogueira, entre outras, ou lado de voces brasileiras, portuguesas ou doutros lugares do Estado. Para resumir, no libro atoparemos trinta e tres poetas con propostas diferentes, dificilmente agrupábeis en temáticas, para os que se inclúe unha breve nota biobibliográfica tan importante como os poemas se queremos entender quen é quen. Mentres agardamos evolucións, este petisco axuda a abrir boca.